منابع و پی نوشتهای متوسط
جامعیت مقاله متوسط
شناسه ناقص است
عنوان بندی متوسط
کیفیت پژوهش متوسط است
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

کینه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (8پروژه: رتبه بندی، اولویت بندی ، سنجش کیفی)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{متوسط}}
 
{{متوسط}}
کینه ورزی و دشمنی، انحرافی روانی، [[گناه|گناهی]] بزرگ و بیماری مهلکی است که اگر وبال نکبت بار آن گریبان گیر آدمی گردد، آرامش روح را از بین برده، سلامت روان را دستخوش عوارض خسارتبار خود کرده، روح اخوت و برادری را در معرض فنا و نابودی قرار می دهد. کسی که قلب خود را میدان تاخت و تاز دشمنی قرار داده و نفس خویش را با کینه توزی آمیخته است، مسیر کمال، باب قرب و زمینه فوز و رستگاری را بر خود مسدود ساخته، خویشتن را همواره در رنج روحی و آزار و ناراحتی درونی قرار داده است. کینه توزی آفتی جانکاه و بیماری بسیار خطرناکی است. کینه توزی اغلب ناشی از [[حسد]] و حسد هم ناشی از [[کبر]] می باشد و برای رشد و تکامل روحی، سدی محکم و برای ایجاد بیماری قلبی و جسمی، میکروب و ویروسی قوی است.
+
==تعریف کینه==
 +
در لسان العرب آمده است: الحِقْدُ: إِمساک العداوة فی القلب والتربص لِفُرْصَتِها<ref>[[لسان العرب]]، ج۳، ص۱۵۴</ref>؛ حقد و کینه ضدش عفو و بخشش است: حقد و کینه، نگه داشتن دشمنی در قلب و منتظر فرصتی بودن برای عقده گشایی.
  
==معنای لغوی کینه==
+
ملا محسن فیض کاشانی در تعریف کینه می گوید: كينه‌توزى يا حقد آن است كه آدمى در دل از ديگرى سنگينى احساس كند و بغض او را در دل خود جاى دهد و از او نفرت داشته باشد و همين حال را پيوسته ادامه دهد.<ref>فیض کاشانی، الحقائق في محاسن الأخلاق، 1423 ق، ص79</ref>
  
الحِقْدُ: إِمساک العداوة فی القلب والتربص لِفُرْصَتِها؛ ([[لسان العرب]]، ج۳، ص۱۵۴) حقد و کینه ضدش عفو و بخشش است: حقد و کینه، نگه داشتن دشمنی در قلب و منتظر فرصتی بودن برای عقده گشایی.
+
==کینه دراحادیث امام علی علیه السلام==
 
 
==علل کینه ورزی==
 
 
 
*خصومت و دشمنی
 
*توقع بیش از حد
 
*فقدان یک فضیلت
 
*[[غیبت]]
 
*[[جدال و مراء]]
 
*[[ناسزا گویی]]
 
*[[لعن]] و نفرین
 
*[[تمسخر]]
 
 
 
==کینه از نگاه امام علی علیه السلام==
 
  
 
*سَبَبُ الْفِتَنِ الْحِقْدُ؛ سبب [[فتنه]] ها کینه است.
 
*سَبَبُ الْفِتَنِ الْحِقْدُ؛ سبب [[فتنه]] ها کینه است.
سطر ۲۳: سطر ۱۱:
 
*طَهِّرُوا قُلُوبَکمْ مِن الْحِقْدِ فإِنَّهُ داءٌ مُوبِئٌ؛ قلب هایتان را از کینه پاک کنید، چون کینه بیماری دردناکی است.
 
*طَهِّرُوا قُلُوبَکمْ مِن الْحِقْدِ فإِنَّهُ داءٌ مُوبِئٌ؛ قلب هایتان را از کینه پاک کنید، چون کینه بیماری دردناکی است.
 
*مَنْ اَطْرَحَ الْحِقْدَ اْسْتَراحَ قَلْبَهُ وَ لُبَّهُ؛ کسی که کینه را از خودش طرد کند، قلبش و عقلش را در راحتی قرار داده است.
 
*مَنْ اَطْرَحَ الْحِقْدَ اْسْتَراحَ قَلْبَهُ وَ لُبَّهُ؛ کسی که کینه را از خودش طرد کند، قلبش و عقلش را در راحتی قرار داده است.
*ثَلاثٌ لایهْنَأُ لِصاحِبِهِنَّ عِیشٌ، الْحِقْدُ والْحَسَدُ و سُوءُ الْخُلْقِ؛ سه چیز است که دارنده آن، زندگی لذت بخش نخواهد داشت و آن سه چیز کینه، [[حسد]] و بدخلقی است. ([[غرر الحکم]]، ص۲۹۹)
+
*ثَلاثٌ لایهْنَأُ لِصاحِبِهِنَّ عِیشٌ، الْحِقْدُ والْحَسَدُ و سُوءُ الْخُلْقِ؛ سه چیز است که دارنده آن، زندگی لذت بخش نخواهد داشت و آن سه چیز کینه، [[حسد]] و بدخلقی است.<ref>تمیمی آمدی، تصنیف غرر الحکم، ص۲۹۹</ref>
  
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
*ابن منظور، محمد بن مكرم، لسان العرب، بيروت، دار الفكر، چاپ سوم، 1414 ق.
*فرهنگ صفات (بایدها و نبایدهای اخلاقی)، عباس اسماعیلی یزدی.
+
*تميمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، تصحیح مصطفی درایتی، قم، دفتر تبلیغات، چاپ اول، 1366 ش.
*پایگاه اندیشه قم.
+
*فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، الحقائق في محاسن الأخلاق، قم، دار الکتاب الإسلامي، 1423 ق.
  
 
[[رده:اخلاق فردی]]
 
[[رده:اخلاق فردی]]
 
[[رده:صفات ناپسند]]
 
[[رده:صفات ناپسند]]
{{خوب}}
 
 
[[رده: مقاله های مهم]]
 
[[رده: مقاله های مهم]]
 
{{سنجش کیفی
 
{{سنجش کیفی

نسخهٔ ‏۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۱۶

تعریف کینه

در لسان العرب آمده است: الحِقْدُ: إِمساک العداوة فی القلب والتربص لِفُرْصَتِها[۱]؛ حقد و کینه ضدش عفو و بخشش است: حقد و کینه، نگه داشتن دشمنی در قلب و منتظر فرصتی بودن برای عقده گشایی.

ملا محسن فیض کاشانی در تعریف کینه می گوید: كينه‌توزى يا حقد آن است كه آدمى در دل از ديگرى سنگينى احساس كند و بغض او را در دل خود جاى دهد و از او نفرت داشته باشد و همين حال را پيوسته ادامه دهد.[۲]

کینه دراحادیث امام علی علیه السلام

  • سَبَبُ الْفِتَنِ الْحِقْدُ؛ سبب فتنه ها کینه است.
  • شَرُّ ما سَکنَ الْقَلْبُ الْحِقْدُ؛ بدترین چیز ساکن در قلب، کینه است.
  • طَهِّرُوا قُلُوبَکمْ مِن الْحِقْدِ فإِنَّهُ داءٌ مُوبِئٌ؛ قلب هایتان را از کینه پاک کنید، چون کینه بیماری دردناکی است.
  • مَنْ اَطْرَحَ الْحِقْدَ اْسْتَراحَ قَلْبَهُ وَ لُبَّهُ؛ کسی که کینه را از خودش طرد کند، قلبش و عقلش را در راحتی قرار داده است.
  • ثَلاثٌ لایهْنَأُ لِصاحِبِهِنَّ عِیشٌ، الْحِقْدُ والْحَسَدُ و سُوءُ الْخُلْقِ؛ سه چیز است که دارنده آن، زندگی لذت بخش نخواهد داشت و آن سه چیز کینه، حسد و بدخلقی است.[۳]

منابع

  • ابن منظور، محمد بن مكرم، لسان العرب، بيروت، دار الفكر، چاپ سوم، 1414 ق.
  • تميمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، تصحیح مصطفی درایتی، قم، دفتر تبلیغات، چاپ اول، 1366 ش.
  • فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، الحقائق في محاسن الأخلاق، قم، دار الکتاب الإسلامي، 1423 ق.



  1. لسان العرب، ج۳، ص۱۵۴
  2. فیض کاشانی، الحقائق في محاسن الأخلاق، 1423 ق، ص79
  3. تمیمی آمدی، تصنیف غرر الحکم، ص۲۹۹