نوشتار پیشنهادی هفته ۴۷: تفاوت بین نسخه‌ها
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نوشتار پیشنهادی صفحه اول | {{نوشتار پیشنهادی صفحه اول | ||
| − | |عنوان= | + | |عنوان=قراءات قرآن |
|متن= | |متن= | ||
| − | + | پس از [[نزول قرآن]] گویش‌ها و لهجه‌های مختلف اعراب که در طبیعت هر زبانی وجود دارد، در کنار عوامل دیگری همچون نبودن نقطه و اعراب و علائم وقف، موجب اختلافاتی در قرائت [[قرآن]] گردید. این مسئله موجب شد در دوره‌های بعدی اختلاف‌ها بیشتر گردد و در نهایت برخی از عالمان، تعدادی قرائت‌های معلمان قرائت قرآن را انتخاب نموده و سعی کنند با تعیین آنها، جلوی اختلاف و پراکندگی بیشتر را بگیرند. از بین این گزینش‌ها دو دستۀ قرائات سبعه و عشره از همه معروفتر است. | |
| − | + | ==قرائت در لغت و اصطلاح == | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | برخى از علماء لغت قرائت را واژه اى اصیل در زبان عربى مى دانند و برخى از محققان معتقدند که قرائت به معناى تلاوت و خواندن، داراى ریشه اصیل عربى نیست بلکه عرب در آغاز امر، این واژه را به معناى تلاوت نمى دانست و از زبان عبرى گرفته شده؛ سپس دست به دست گشته تا به معناى تلاوت در زبان عربى معمول و متداول شده است. | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۶
پس از نزول قرآن گویش‌ها و لهجه‌های مختلف اعراب که در طبیعت هر زبانی وجود دارد، در کنار عوامل دیگری همچون نبودن نقطه و اعراب و علائم وقف، موجب اختلافاتی در قرائت قرآن گردید. این مسئله موجب شد در دوره‌های بعدی اختلاف‌ها بیشتر گردد و در نهایت برخی از عالمان، تعدادی قرائت‌های معلمان قرائت قرآن را انتخاب نموده و سعی کنند با تعیین آنها، جلوی اختلاف و پراکندگی بیشتر را بگیرند. از بین این گزینش‌ها دو دستۀ قرائات سبعه و عشره از همه معروفتر است.
قرائت در لغت و اصطلاح
برخى از علماء لغت قرائت را واژه اى اصیل در زبان عربى مى دانند و برخى از محققان معتقدند که قرائت به معناى تلاوت و خواندن، داراى ریشه اصیل عربى نیست بلکه عرب در آغاز امر، این واژه را به معناى تلاوت نمى دانست و از زبان عبرى گرفته شده؛ سپس دست به دست گشته تا به معناى تلاوت در زبان عربى معمول و متداول شده است. ...ادامه
