مقتل امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « پرونده:Ketab431.jpg|بندانگشتی|مقتل أمير المؤمنين علي بن أبي‌طالب‌ عليه‌السلام...» ایجاد کرد)
 
(مؤلف)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Ketab431.jpg|بندانگشتی|مقتل أمير المؤمنين علي بن أبي‌طالب‌ عليه‌السلام]]
+
'''مقتل أمیرالمؤمنین علی بن أبی‌طالب علیه‌السلام''' تألیف ابى‌بکر عبدالله بن محمد بن عبید بن سفیان معروف به [[ابن ابی الدنیا|ابن ابی‌الدنیا]] (متوفى ۱۸۲ق) به روایت حسین بن صفوان برذعىّ است. این اثر به زبان عربى مشتمل بر روایاتى مربوط به فضائل و زندگانى [[امام علی علیه السلام|حضرت على]](ع) از ولادت تا شهادت و مباحث پیرامون آن است. از میان آثار مربوط به تاریخ شهادت امام على(ع) کتاب ابن ابى الدنیا، کهن‌ترین کتابى است که برجاى مانده است.
 +
[[پرونده:Ketab431.jpg|بندانگشتی|مقتل اميرالمؤمنين علی بن ابی‌طالب‌ عليه‌السلام]]
  
== معرفى اجمالى==
+
==مؤلف==
 +
به گفته رسول جعفریان، «نویسنده کتاب ابوبکر عبدالله بن محمد بن عبید معروف به [[ابن ابی الدنیا|ابن ابى الدنیا]] قرشى (۲۸۱ ۲۰۸ق) از علماى [[محدث]] و مورخ است که آثار بیشمارى به صورت تک‌نگارى در حوزه‌هاى مختلف حدیثى و بعضاً تاریخى دارد. سبک و سیاق او نگارش اخبار به صورت روایات مستقل است که جمعاً تحت یک عنوان کلى فراهم مى‌آورد. وى شخصیتى کم مانند در تألیف و تنوع موضوعاتى است که به آن پرداخته و آثار بیشمارى، هر چند برخى از آنها کوچک است، از خود برجاى گذاشته است. براى اینکه اهمیت اثر او را بدانیم باید توجه کنیم که وى سى سال زودتر از [[محمد بن جریر طبری|طبری]] مورخ درگذشته و بنابراین یک نسل از او جلوتر است.»
  
 +
==ساختار کتاب==
  
'''مقتل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب عليه‌السلام''' تألیف [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابى‌بكر عبدالله بن محمد بن عبيد بن سفيان]] معروف به [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابی‌الدنیا]] (متوفى 182ق) به روايت حسين بن صفوان برذعىّ است. اين اثر به زبان عربى مشتمل بر رواياتى مربوط به فضائل و زندگانى [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] از ولادت تا شهادت و مباحث پيرامون آن است.
+
محقق کتاب در مقدمه به شرح زندگانى ابن ابى الدنیا و اقوال علما در مورد ایشان به همراه وصف نسخه خطى کتاب که در [[دمشق]] و به [[خط کوفی|خط کوفى]] موجود است، پرداخته و در آخر نیز راوى کتاب حسین بن صفوان برذعىّ را به صورت مختصر معرفى کرده است.
 +
متن کتاب نیز در ده باب ارائه شده که هر باب مشتمل بر تعدادى روایت است.
 +
کتاب در مجموع داراى ۱۱۹ روایت است که نویسنده آنها را با سند و از مآخذ مختلف تاریخى نقل کرده است.  
  
== ساختار==
+
==گزارش محتوا==
  
 +
مطالب ابواب کتاب به اختصار عبارت است از:
  
كتاب با يك مقدمه از محقق، ابراهيم صالح، در شرح حال و سخنان بزرگان درباره [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]] آغاز شده است.
+
باب اول کتاب شامل سى و نه [[حدیث|حدیث]] درباره فضائل [[امام علی علیه السلام|حضرت على]](ع) و چگونگى شهادت ایشان است.
متن كتاب نيز در ده باب ارائه شده كه هر باب مشتمل بر تعدادى روايت است.
 
كتاب با يك مقدمه از محقق، ابراهيم صالح، در شرح حال و سخنان بزرگان درباره [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]] آغاز شده است. متن كتاب نيز در ده باب ارائه شده كه هر باب مشتمل بر تعدادى روايت است.
 
  
== گزارش محتوا==
+
باب دوم نیز شامل وصایاى حضرت على(ع) به [[امام حسن علیه السلام|امام حسن]](ع) بعد از ضربت خوردن است که طى ده حدیث بیان شده است.
  
 +
باب سوم به زمان در رحلت ایشان که در چه روز و چه لحظه‌اى از روز بوده در طى هفت حدیث اختصاص دارد.
  
محقق كتاب در مقدمه به شرح زندگانى [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]] و اقوال علما در مورد ايشان به همراه وصف نسخه خطى كتاب كه در دمشق و به خط كوفى موجود است، پرداخته و در آخر نيز راوى كتاب حسين بن صفوان برذعىّ را به صورت مختصر معرفى كرده است.
+
باب چهارم نیز به عمر شریف حضرت در هنگام شهادت پرداخته که هشت حدیث را شامل شده است.
  
مطالب ابواب كتاب به اختصار عبارت است از:
+
در باب پنجم به بعضى از صفات ظاهرى و خلق و خوى شخصیتى حضرت در ده حدیث پرداخته است.
  
باب اول كتاب شامل سى و نه حديث درباره فضائل [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و چگونگى شهادت ايشان است.
+
در باب ششم به طریقه غسل، کفن، نماز و دفن حضرت در سه حدیث پرداخته شده است.
  
باب دوم نيز شامل وصاياى [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] به امام حسن(ع) بعد از ضربت خوردن است كه طى ده حديث بيان شده است.
+
باب هفتم به مکان دفن حضرت و اینکه در کجا و چه موقعیتى از کوفه قرار دارد، در طى شش حدیث مى‌پردازد.
  
باب سوم به زمان در رحلت ايشان كه در چه روز و چه لحظه‌اى از روز بوده در طى هفت حديث اختصاص دارد.
+
باب هشتم در بیان احوالات [[ابن ملجم]] بعد از ضربت و چگونگى قتل او مى‌باشد که در هیجده حدیث به آن پرداخته شده است.
  
باب چهارم نيز به عمر شريف حضرت در هنگام شهادت پرداخته كه هشت حديث را شامل شده است.
+
در باب نهم به [[مرثیه|مراثى]] که بر حضرت بعد از شهادت و اینکه چه کسانى بر ایشان گریه کرده‌اند در طى پانزده حدیث پرداخته شده است.
  
در باب پنجم به بعضى از صفات ظاهرى و خلق و خوى شخصيتى حضرت در ده حديث پرداخته است.  
+
باب دهم نیز به بیان فرزندان ایشان از تمامى همسرانشان در طى هیجده حدیث اختصاص دارد.
  
در باب ششم به طريقه غسل، كفن، نماز و دفن حضرت در سه حديث پرداخته شده است.باب هفتم به مكان دفن حضرت و اينكه در كجا و چه موقعيتى از كوفه قرار دارد، در طى شش حديث مى‌پردازد.
+
هر روایت تاریخى داستانى را درباره بخشى از ماجراى شهادت [[امام علی علیه السلام|امام على]](ع)، همین‌طور پیش‌زمینه‌ها و نیز آثار و تبعات آن گزارش نموده است. تمامى این روایات توسط شخصى به نام حافظ حسین بن صفوان برذعى متوفاى ۳۴۰ق به نقل از ابن ابى الدنیا روایت شده و نام او در آغاز همه اسناد دیده مى شود در واقع وى راوى آثار ابن ابى الدنیا ست.  
  
باب هشتم در بيان احوالات ابن ملجم بعد از ضربت و چگونگى قتل ايشان مى‌باشد كه در هيجده حديث به آن پرداخته شده است.
+
راوى یا راویان هر خبرى بین ابن ابى الدنیا تا اصل خبر در آغاز بیشتر نقلها آمده است. برخى از آنها مورخان [[شیعه|شیعى]] و برخى نیز به اصطلاح از [[عامه]] مى‌باشند. براى مثل این سند: «... از جابر بن عبدالله جعفى، از [[امام باقر علیه السلام|محمد بن على]] [امام باقر]...» سپس متن وصیت امام على را به [[امام حسن علیه السلام|امام مجتبى]](ع) نقل کرده است.
  
در باب نهم به مراثى كه بر حضرت بعد از شهادت و اينكه چه كسانى بر ايشان گريه كرده‌اند در طى پانزده حديث پرداخته شده است.
+
نخستین روایت از وقت بیرون آمدن امام على(ع) پیش از اذان صبح به سوى مسجد است که مرغان برابر وى درآمدند و آواز سردادند. همراهان آنان را دور کردند اما حضرت فرمودند: مرانید که نوحه‌گرند.
  
باب دهم نيز به بيان فرزندان ايشان از تمامى همسرانشان در طى هيجده حديث اختصاص دارد.
+
روایات مربوط به شهادت امام على(ع) در این کتاب متفاوت نقل شده است. در واقع، ابن ابى الدنیا جامع این نقلهاست و درست همان‌طور که در کتابى مانند [[تاریخ طبرى]] ملاحظه مى‌کنیم، روایات متفاوت و متعارضى درباره یک واقعه آورده مى‌شود.
  
از ميان آثار مربوط به تاريخ شهادت [[امام على(ع)]] كتاب [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]]، كهن‌ترين كتابى است كه برجاى مانده است.  
+
در روایت ۱۲ به نقل از امام باقر(ع) آمده است: «آنگاه که خداوند اراده کرد که کرامت شهادت با ضربت ابن ملجم نصیب امام على(ع) شود، ابن ملجم شب را در مسجد بنى اسد بود. وقتى هوا تاریک شد به خانه‌اى از خانه‌هاى کندیان رفت. یک جمعه پیش از آن امام روى منبر از زبان [[پیامبر اسلام|رسول خدا]](ص) نقل کرد که آن حضرت به من فرمود: لایبغضک مؤمن و لا یحبک کافر. و افزود: من در خواب دیدم که شیطانى ضربتى بر من زده و ریش مرا به خون سرم تر کرده است، اما این مرا ناراحت نکرد... این بود تا شب معهود که ابن ملجم در کنارى کمین کرد. وقتى امام براى نماز وارد مسجد شد، ابن ملجم ضربه خود را فرود آورد. [[محمد بن حنفیه|محمد بن حنفیه]] نزدیک آن حضرت ایستاده بود، او را گرفت. مردم نیز بر ابن ملجم یورش بردند تا او را بکشند. امام على(ع) فرمود: صبر کنید. او را نکشید. اگر ماندم او را [[قصاص]] خواهم کرد یا خواهم بخشید. اگر نماندم، همان اصل نفس در برابر نفس.
  
به گفته [[رسول جعفريان]]، «نويسنده كتاب ابوبكر عبدالله بن محمد بن عبيد معروف به [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]] قرشى (281 208ق) از علماى محدث - مورخ است كه آثار بيشمارى به صورت تك‌نگارى در حوزه‌هاى مختلف حديثى و بعضاً تاريخى دارد. سبك و سياق او نگارش اخبار به صورت روايات مستقل است كه جمعاً تحت يك عنوان كلى فراهم مى‌آورد. وى شخصيتى كم مانند در تأليف و تنوع موضوعاتى است كه به آن پرداخته و آثار بيشمارى، هر چند برخى از آنها كوچك است، از خود برجاى گذاشته است. براى اهميت اثر او را بدانيم بايد توجه كنيم كه وى سى سال زودتر از طبرى مورخ درگذشته و بنابراين يك نسل از او جلوتر است.»
+
در روایت ۹۷ آمده است: عبدالملک بن سلیمان گوید: به عطاء گفتم: آیا احدى از اصحاب رسول الله فقیه‌تر از على بود؟ گفت: نه والله من کسى را نمى‌شناسم.
  
كتاب در مجموع داراى 119 روايت است كه نويسنده آنها را با سند و از مآخذ مختلف تاريخى نقل كرده است. هر روايت تاريخى داستانى را درباره بخشى از ماجراى شهادت [[امام على(ع)]]، همين‌طور پيش‌زمينه‌ها و نيز آثار و تبعات آن گزارش نموده است. تمامى اين روايات توسط شخصى به نام حافظ حسين بن صفوان برذعى متوفاى 340ق به نقل از [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]] روايت شده و نام او در آغاز همه اسناد ديده مى شود در واقع وى راوى آثار [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]] ست.
+
==وضعیت کتاب==
  
راوى يا راويان هر خبرى بين [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]] تا اصل خبر در آغاز بيشتر نقلها آمده است. برخى از آنها مورخان شيعى و برخى نيز به اصطلاح از عامه مى‌باشند. براى مثل اين سند: «... از جابر بن عبدالله جعفى، از محمد بن على [امام باقر]...» سپس متن وصيت امام على را به امام مجتبى(ع) نقل كرده است.
+
تنها نسخه خطى این کتاب در دار الکتب الظاهریه در شهر دمشق نگهدارى مى‌شد که بعدها به مکتبة الاسد الوطنیه این شهر منقل شده و با شماره ۳۸۳۱ در بیست صفحه موجود مى‌باشد. این اثر توسط ابراهیم صالح در شهر دمشق براى اولین بار در سال ۱۴۲۲ق به چاپ رسید.
  
نخستين روايت از وقت بيرون آمدن [[امام على(ع)]] پيش از اذان صبح به سوى مسجد است كه مرغان برابر وى درآمدند و آواز سردادند. همراهان آنان را دور كردند اما حضرت فرمودند: مرانيد كه نوحه‌گرند.
+
در پاورقى کتاب ارجاعات و معرفى مختصر اعلام توسط محقق کتاب ذکر شده است. فهارس کتاب در انتهاى اثر آمده که عبارت است از: آیات قرآنى، احادیث، اشعار، قبایل و جماعات، اماکن، مصادر، ابواب کتاب و فهرست فهارس.
  
روايات مربوط به شهادت [[امام على(ع)]] در اين كتاب متفاوت نقل شده است در واقع، [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابى الدنيا]] جامع اين نقلهاست و درست همان‌طور كه در كتابى مانند [[تاريخ الطبري، تاريخ الأمم و الملوك|تاريخ طبرى]] ملاحظه مى‌كنيم، روايات متفاوت و متعارضى درباره يك واقعه آورده مى‌شود.
+
==منبع==
 
 
در روايت 12 به نقل از امام باقر(ع) آمده است: «آنگاه كه خداوند اراده كرد كه كرامت شهادت با ضربت ابن ملجم نصيب [[امام على(ع)]] شود، ابن ملجم شب را در مسجد بنى اسد بود. وقتى هوا تاريك شد به خانه‌اى از خانه‌هاى كنديان رفت. يك جمعه پيش از آن امام روى منبر از زبان رسول خدا(ص)نقل كرد كه آن حضرت به من فرمود: لايبغضك مؤمن و لا يحبك كافر. و افزود:من در خواب ديدم كه شيطانى ضربتى بر من زده و ريش مرا به خون سرم تر كرده است، اما اين مرا ناراحت نكرد... اين بود تا شب معهود كه ابن ملجم در كنارى كمين كرد. وقتى امام براى نماز وارد مسجد شد، ابن ملجم ضربه خود را فرود آورد. محمد بن حنيفه نزديك آن حضرت ايستاده بود، او را گرفت. مردم نيز بر ابن ملجم يورش بردند تا او را بكشند. [[امام على(ع)]] فرمود: صبر كنيد. او را نكشيد. اگر ماندم او را قصاص خواهم كرد يا خواهم بخشيد. اگر نماندم، همان اصل نفس در برابر نفس.در روايت 97 آمده است: عبدالملك بن سليمان گويد: به عطاء گفتم: آيا احدى از اصحاب رسول الله فقيه‌تر از على بود؟ گفت: نه والله من كسى را نمى‌شناسم.
 
 
 
== وضعيت كتاب==
 
 
 
 
 
تنها نسخه خطى اين كتاب در دار الكتب الظاهريه در شهر دمشق نگهدارى مى‌شد كه بعدها به مكتبه الاسد الوطنيه اين شهر منقل شده و با شماره 3831 در بيست صفحه موجود مى‌باشد. اين اثر توسط ابراهيم صالح در شهر دمشق براى اولين بار در سال 1422ق به چاپ رسيد.
 
 
 
در پاورقى كتاب ارجاعات و معرفى مختصر اعلام توسط محقق كتاب ذكر شده است. فهارس كتاب در انتهاى اثر آمده كه عبارت است از: آيات قرآنى، احاديث، اشعار، قبايل و جماعات، اماكن، مصادر، ابواب كتاب و فهرست فهارس.
 
 
 
== منابع مقاله==
 
 
 
 
 
مقدمه و متن كتاب
 
 
 
 
 
== منبع ==
 
 
ویکی نور
 
ویکی نور
 +
[[رده:کتابهای با موضوع امام علی علیه السلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۰

مقتل أمیرالمؤمنین علی بن أبی‌طالب علیه‌السلام تألیف ابى‌بکر عبدالله بن محمد بن عبید بن سفیان معروف به ابن ابی‌الدنیا (متوفى ۱۸۲ق) به روایت حسین بن صفوان برذعىّ است. این اثر به زبان عربى مشتمل بر روایاتى مربوط به فضائل و زندگانى حضرت على(ع) از ولادت تا شهادت و مباحث پیرامون آن است. از میان آثار مربوط به تاریخ شهادت امام على(ع) کتاب ابن ابى الدنیا، کهن‌ترین کتابى است که برجاى مانده است.

مقتل اميرالمؤمنين علی بن ابی‌طالب‌ عليه‌السلام

مؤلف

به گفته رسول جعفریان، «نویسنده کتاب ابوبکر عبدالله بن محمد بن عبید معروف به ابن ابى الدنیا قرشى (۲۸۱ ۲۰۸ق) از علماى محدث و مورخ است که آثار بیشمارى به صورت تک‌نگارى در حوزه‌هاى مختلف حدیثى و بعضاً تاریخى دارد. سبک و سیاق او نگارش اخبار به صورت روایات مستقل است که جمعاً تحت یک عنوان کلى فراهم مى‌آورد. وى شخصیتى کم مانند در تألیف و تنوع موضوعاتى است که به آن پرداخته و آثار بیشمارى، هر چند برخى از آنها کوچک است، از خود برجاى گذاشته است. براى اینکه اهمیت اثر او را بدانیم باید توجه کنیم که وى سى سال زودتر از طبری مورخ درگذشته و بنابراین یک نسل از او جلوتر است.»

ساختار کتاب

محقق کتاب در مقدمه به شرح زندگانى ابن ابى الدنیا و اقوال علما در مورد ایشان به همراه وصف نسخه خطى کتاب که در دمشق و به خط کوفى موجود است، پرداخته و در آخر نیز راوى کتاب حسین بن صفوان برذعىّ را به صورت مختصر معرفى کرده است. متن کتاب نیز در ده باب ارائه شده که هر باب مشتمل بر تعدادى روایت است. کتاب در مجموع داراى ۱۱۹ روایت است که نویسنده آنها را با سند و از مآخذ مختلف تاریخى نقل کرده است.

گزارش محتوا

مطالب ابواب کتاب به اختصار عبارت است از:

باب اول کتاب شامل سى و نه حدیث درباره فضائل حضرت على(ع) و چگونگى شهادت ایشان است.

باب دوم نیز شامل وصایاى حضرت على(ع) به امام حسن(ع) بعد از ضربت خوردن است که طى ده حدیث بیان شده است.

باب سوم به زمان در رحلت ایشان که در چه روز و چه لحظه‌اى از روز بوده در طى هفت حدیث اختصاص دارد.

باب چهارم نیز به عمر شریف حضرت در هنگام شهادت پرداخته که هشت حدیث را شامل شده است.

در باب پنجم به بعضى از صفات ظاهرى و خلق و خوى شخصیتى حضرت در ده حدیث پرداخته است.

در باب ششم به طریقه غسل، کفن، نماز و دفن حضرت در سه حدیث پرداخته شده است.

باب هفتم به مکان دفن حضرت و اینکه در کجا و چه موقعیتى از کوفه قرار دارد، در طى شش حدیث مى‌پردازد.

باب هشتم در بیان احوالات ابن ملجم بعد از ضربت و چگونگى قتل او مى‌باشد که در هیجده حدیث به آن پرداخته شده است.

در باب نهم به مراثى که بر حضرت بعد از شهادت و اینکه چه کسانى بر ایشان گریه کرده‌اند در طى پانزده حدیث پرداخته شده است.

باب دهم نیز به بیان فرزندان ایشان از تمامى همسرانشان در طى هیجده حدیث اختصاص دارد.

هر روایت تاریخى داستانى را درباره بخشى از ماجراى شهادت امام على(ع)، همین‌طور پیش‌زمینه‌ها و نیز آثار و تبعات آن گزارش نموده است. تمامى این روایات توسط شخصى به نام حافظ حسین بن صفوان برذعى متوفاى ۳۴۰ق به نقل از ابن ابى الدنیا روایت شده و نام او در آغاز همه اسناد دیده مى شود در واقع وى راوى آثار ابن ابى الدنیا ست.

راوى یا راویان هر خبرى بین ابن ابى الدنیا تا اصل خبر در آغاز بیشتر نقلها آمده است. برخى از آنها مورخان شیعى و برخى نیز به اصطلاح از عامه مى‌باشند. براى مثل این سند: «... از جابر بن عبدالله جعفى، از محمد بن على [امام باقر]...» سپس متن وصیت امام على را به امام مجتبى(ع) نقل کرده است.

نخستین روایت از وقت بیرون آمدن امام على(ع) پیش از اذان صبح به سوى مسجد است که مرغان برابر وى درآمدند و آواز سردادند. همراهان آنان را دور کردند اما حضرت فرمودند: مرانید که نوحه‌گرند.

روایات مربوط به شهادت امام على(ع) در این کتاب متفاوت نقل شده است. در واقع، ابن ابى الدنیا جامع این نقلهاست و درست همان‌طور که در کتابى مانند تاریخ طبرى ملاحظه مى‌کنیم، روایات متفاوت و متعارضى درباره یک واقعه آورده مى‌شود.

در روایت ۱۲ به نقل از امام باقر(ع) آمده است: «آنگاه که خداوند اراده کرد که کرامت شهادت با ضربت ابن ملجم نصیب امام على(ع) شود، ابن ملجم شب را در مسجد بنى اسد بود. وقتى هوا تاریک شد به خانه‌اى از خانه‌هاى کندیان رفت. یک جمعه پیش از آن امام روى منبر از زبان رسول خدا(ص) نقل کرد که آن حضرت به من فرمود: لایبغضک مؤمن و لا یحبک کافر. و افزود: من در خواب دیدم که شیطانى ضربتى بر من زده و ریش مرا به خون سرم تر کرده است، اما این مرا ناراحت نکرد... این بود تا شب معهود که ابن ملجم در کنارى کمین کرد. وقتى امام براى نماز وارد مسجد شد، ابن ملجم ضربه خود را فرود آورد. محمد بن حنفیه نزدیک آن حضرت ایستاده بود، او را گرفت. مردم نیز بر ابن ملجم یورش بردند تا او را بکشند. امام على(ع) فرمود: صبر کنید. او را نکشید. اگر ماندم او را قصاص خواهم کرد یا خواهم بخشید. اگر نماندم، همان اصل نفس در برابر نفس.

در روایت ۹۷ آمده است: عبدالملک بن سلیمان گوید: به عطاء گفتم: آیا احدى از اصحاب رسول الله فقیه‌تر از على بود؟ گفت: نه والله من کسى را نمى‌شناسم.

وضعیت کتاب

تنها نسخه خطى این کتاب در دار الکتب الظاهریه در شهر دمشق نگهدارى مى‌شد که بعدها به مکتبة الاسد الوطنیه این شهر منقل شده و با شماره ۳۸۳۱ در بیست صفحه موجود مى‌باشد. این اثر توسط ابراهیم صالح در شهر دمشق براى اولین بار در سال ۱۴۲۲ق به چاپ رسید.

در پاورقى کتاب ارجاعات و معرفى مختصر اعلام توسط محقق کتاب ذکر شده است. فهارس کتاب در انتهاى اثر آمده که عبارت است از: آیات قرآنى، احادیث، اشعار، قبایل و جماعات، اماکن، مصادر، ابواب کتاب و فهرست فهارس.

منبع

ویکی نور