محمد بن ابى حذيفه

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)



محمد بن ابى حذيفة بن عتبة بن عبدشمس، اگر چه پسردائى معاوية بن ابى سفيان است اما از اصحاب و انصار و شيعيان حضرت امیرالمومنین عليه السلام است، مدتى در زندان معاويه محبوس بود وقتى او را از زندان بيرون آورد و گفت: آيا وقت آن نشده كه بينا شوى از ضلالت خود و دست از على بردارى؟ آيا ندانستى كه عثمان مظلوم كشته شد و عايشه و طلحه و زبير خروج كردند در طلب خون او و على فرستاد كه عثمان را بكشند و ما امروز طلب خون او مى‌نمائيم؟

محمد گفت: تو مى‌دانى كه رَحِم من از همه مردم به تو نزديكتر و شناسائيم به تو بيشتر است؛ گفت: بلى، گفت: قسم به خدا كه احدى شركت نكرد در خون عثمان جز تو به سبب آن كه عثمان تو را والى كرد و مهاجر و انصار از او خواستند كه تو را معزول كند، نكرد لاجرم بر او ريختند و خونش بريختند و به خدا قسم كه شركت نكرد در خون او ابتدا مگر طلحه و زبير و عايشه و ايشان بودند كه مردم را تحريص بر كشتن او مى‌نمودند و شركت كرد با ايشان عبدالرحمن بن عوف و ابن مسعود و عمار و انصار جميعا، پس گفت: «وَاللّهِ اِنّي لاََشْهَدُ اَنَّكَ مُذْ عَرَفْتُكَ في الْجاهِلِيَّةِ وَالاِْسْلامِ لَعلى خُلُقٍ واحِدٍم ازادَفيكَ الاِْسلامُ لاقليلا وَلاكثيرا وَاِنَّ علامَةَ ذالِكَ لَبَيِّنَةٌ تَلوُمُوني عَلى حُبّي عَلِيّا خَرَجَ مَعَ علِي عليه السلام كلُّ صوّامٍ وَ قوامٍ مه اجِرِي وَ اَنْصارِي وَ خَرَجَ مَعَكَ اَبْن اءُالْمُنافِقينَ وَالطُّلَق آءِ وَالْعُتَق آءِ خَدَعْتَهُمْ عَنْ دينِهِمْ وَ خَدَعُوكَ عَنْ دُنْي اكَ. وَاللّهِ يا معاوِية! ماخفىَ علَيكَم اصنَعْتَ وَ ماخَفِىَ عَلَيْهِمْم اصَنَعُوا إذاخَلَوْا اَنفسهَمْ سَخَطَ اللّهُ في طاعَتِكَ وَاللّهِ لااَزالُ اُحِبُّ عَلِيّا لِلّهِ وَلِرَسُولِهِ وَاُبْغِضُكَ فِي اللّهِ وَ في رَسُولِ اللّهِ اَبَدَامابَقيتُ».

معاويه فرمان داد تا او را به زندان برگردانيدند و پيوسته در زندان بود تا وفات كرد.[۱]

ابن ابى الحديد آورده كه عمروعاص، محمد بن ابى حذيفه را از مصر دستگير كرد و براى معاويه فرستاد معاويه او را حبس كرد او از زندان بگريخت، مردى از خثعم كه نامش عبدالله بن عمرو بن ظلام و عثمانى بود به طلب او رفت و او را در غارى يافت و بكشت.[۲] و پدر محمد ابوحذيفه از اصحاب پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم است و در جنگ بدر كه پدر و برادرش كشته گشت در جمله اصحاب پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم بود و در روز يمامه در جنگ با مُسَيْلمه كذاب شهيد گشت.

پانویس

  1. رجال كشى، 1/286، مجالس المؤمنين، 1/295.
  2. شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، 6/100.

منبع

حاج شیخ عباس قمی, منتهی الامال، قسمت اول، باب سوم، در تاريخ حضرت علي عليه السلام