قبیله ثقیف: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
ثقیف از قبایل بزرگ عدنانى ساکن در شهر [[طائف]] بود.<ref>ر.ك: الاشتقاق، ص‌303‌-‌305.</ref> برخى مفسّران، نزول آیه «یا أَیهَا النَّاسُ کلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلالاً طَیباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیطانِ إِنَّهُ لَکمْ عَدُوٌّ مُبین‏» ([[سوره بقره]]، ۱۶۸) را درباره ثقیف و دیگر قبایلى دانسته‌اند که بعضى خوردنی هاى [[حلال]] را بدون دلیل بر خود [[حرام]] کرده بودند.<ref>مجمع‌البيان، ج‌1‌-‌2، ص‌459؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج‌2، ص‌139‌-‌140.</ref>
+
ثقیف از قبایل بزرگ عدنانى ساکن در شهر [[طائف]] بود.<ref>ر.ك: الاشتقاق، ص‌303‌-‌305.</ref> برخى مفسّران، نزول آیه {{متن قرآن|«یا أَیهَا النَّاسُ کلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلالاً طَیباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیطانِ إِنَّهُ لَکمْ عَدُوٌّ مُبین‏»}} ([[سوره بقره]]، ۱۶۸) را درباره ثقیف و دیگر قبایلى دانسته‌اند که بعضى خوردنی هاى [[حلال]] را بدون دلیل بر خود [[حرام]] کرده بودند.<ref>مجمع‌البيان، ج‌1‌-‌2، ص‌459؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج‌2، ص‌139‌-‌140.</ref>
  
بنابر نقلى، مقصود از قوم جنگجو و پرقدرت در آیه «قُلْ لِلْمُخَلَّفینَ مِنَ الْأَعْرابِ سَتُدْعَوْنَ إِلى‏ قَوْمٍ أُولی‏ بَأْسٍ شَدیدٍ تُقاتِلُونَهُمْ أَوْ یسْلِمُونَ فَإِنْ تُطیعُوا یؤْتِکمُ اللَّهُ أَجْراً حَسَناً وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا کما تَوَلَّیتُمْ مِنْ قَبْلُ یعَذِّبْکمْ عَذاباً أَلیماً» ([[سوره فتح]]، ۱۶) ثقیف است.<ref>جامع‌البيان، ج‌13، جزء 26، ص‌108؛ مجمع‌البيان، ج‌9‌-‌10، ص‌176.</ref>
+
بنابر نقلى، مقصود از قوم جنگجو و پرقدرت در آیه {{متن قرآن|«قُلْ لِلْمُخَلَّفینَ مِنَ الْأَعْرابِ سَتُدْعَوْنَ إِلى‏ قَوْمٍ أُولی‏ بَأْسٍ شَدیدٍ تُقاتِلُونَهُمْ أَوْ یسْلِمُونَ فَإِنْ تُطیعُوا یؤْتِکمُ اللَّهُ أَجْراً حَسَناً وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا کما تَوَلَّیتُمْ مِنْ قَبْلُ یعَذِّبْکمْ عَذاباً أَلیماً»}} ([[سوره فتح]]، ۱۶) ثقیف است.<ref>جامع‌البيان، ج‌13، جزء 26، ص‌108؛ مجمع‌البيان، ج‌9‌-‌10، ص‌176.</ref>
  
مفسّران بسیارى نیز نزول آیه «وَ إِذا قیلَ لَهُمُ ارْکعُوا لا یرْکعُونَ» ([[سوره مرسلات]]، ۴۸) را درباره ثقیف دانسته‌اند که برخلاف دستور [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى الله علیه و آله، از خواندن [[نماز]] خوددارى کرده، آن را بر خود عیب دانست.<ref>مجمع‌البيان، ج‌9‌-‌10، ص‌636‌؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج‌19، ص‌109؛ الدرّالمنثور، ج‌8‌، ص‌338.</ref>
+
مفسّران بسیارى نیز نزول آیه {{متن قرآن|«وَ إِذا قیلَ لَهُمُ ارْکعُوا لا یرْکعُونَ»}} ([[سوره مرسلات]]، ۴۸) را درباره ثقیف دانسته‌اند که برخلاف دستور [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى الله علیه و آله، از خواندن [[نماز]] خوددارى کرده، آن را بر خود عیب دانست.<ref>مجمع‌البيان، ج‌9‌-‌10، ص‌636‌؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج‌19، ص‌109؛ الدرّالمنثور، ج‌8‌، ص‌338.</ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==

نسخهٔ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۷

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


ثقیف از قبایل بزرگ عدنانى ساکن در شهر طائف بود.[۱] برخى مفسّران، نزول آیه «یا أَیهَا النَّاسُ کلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلالاً طَیباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیطانِ إِنَّهُ لَکمْ عَدُوٌّ مُبین‏» (سوره بقره، ۱۶۸) را درباره ثقیف و دیگر قبایلى دانسته‌اند که بعضى خوردنی هاى حلال را بدون دلیل بر خود حرام کرده بودند.[۲]

بنابر نقلى، مقصود از قوم جنگجو و پرقدرت در آیه «قُلْ لِلْمُخَلَّفینَ مِنَ الْأَعْرابِ سَتُدْعَوْنَ إِلى‏ قَوْمٍ أُولی‏ بَأْسٍ شَدیدٍ تُقاتِلُونَهُمْ أَوْ یسْلِمُونَ فَإِنْ تُطیعُوا یؤْتِکمُ اللَّهُ أَجْراً حَسَناً وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا کما تَوَلَّیتُمْ مِنْ قَبْلُ یعَذِّبْکمْ عَذاباً أَلیماً» (سوره فتح، ۱۶) ثقیف است.[۳]

مفسّران بسیارى نیز نزول آیه «وَ إِذا قیلَ لَهُمُ ارْکعُوا لا یرْکعُونَ» (سوره مرسلات، ۴۸) را درباره ثقیف دانسته‌اند که برخلاف دستور پیامبر صلى الله علیه و آله، از خواندن نماز خوددارى کرده، آن را بر خود عیب دانست.[۴]

پانویس

  1. ر.ك: الاشتقاق، ص‌303‌-‌305.
  2. مجمع‌البيان، ج‌1‌-‌2، ص‌459؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج‌2، ص‌139‌-‌140.
  3. جامع‌البيان، ج‌13، جزء 26، ص‌108؛ مجمع‌البيان، ج‌9‌-‌10، ص‌176.
  4. مجمع‌البيان، ج‌9‌-‌10، ص‌636‌؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج‌19، ص‌109؛ الدرّالمنثور، ج‌8‌، ص‌338.


منابع

  • فرهنگ قرآن، ج9.