عزّی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ معارف و معاریف}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} يكى از د...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ معارف و معاریف]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ معارف و معاریف]]}} | ||
| − | |||
| − | + | '''«عزّی»''' یکى از دو بت معروف [[قریش|قریش]] که این قبیله و قبیله بنى کنانه آن را مى پرستیدند و در نخله محلى بین [[مکه]] و [[طائف]] منصوب بود و روزگارى برفراز [[کعبه|کعبه]] بوده است. در سال هشتم هجرت، [[پیامبر اسلام|حضرت رسول]] صلی الله علیه و آله [[خالد بن ولید|خالد بن ولید]] را با سى نفر به نخله فرستاد که این بت را سرنگون سازد، چون خالد وارد بت خانه شد و شمشیر خود را برهنه کرد خدمتکار بت صدا زد می خواهى چه کنى؟ خالد گفت: می خواهم به امر پیغمبر آن را سرنگون سازم. پس خالد به شمشیر آن را بدو نیم کرد.<ref>بحارالانوار: ۲۱/۱۴۵.</ref> | |
| − | + | و گویند عزى درختى بود که در نخله قرار داشت و آن را بتى بود که [[غطفان]] آن را مى پرستیدند و خدمه آن از بنى صرمة بن مره بودند. و عزى را جدیدتر از [[لات]] و [[منات]] دانند. و آن عظیمترین اصنام قریش است و آن را زیارت می کردند و هدیه می دادند و بوسیله [[ذبح]] قربانى بدان تقرب می جستند.<ref>معجم البلدان.</ref> | |
| + | ==پانویس== | ||
| + | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | *سید مصطفى حسینى دشتى، معارف و معاریف. | |
[[رده:دوران جاهلیت]] | [[رده:دوران جاهلیت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۴۱
«عزّی» یکى از دو بت معروف قریش که این قبیله و قبیله بنى کنانه آن را مى پرستیدند و در نخله محلى بین مکه و طائف منصوب بود و روزگارى برفراز کعبه بوده است. در سال هشتم هجرت، حضرت رسول صلی الله علیه و آله خالد بن ولید را با سى نفر به نخله فرستاد که این بت را سرنگون سازد، چون خالد وارد بت خانه شد و شمشیر خود را برهنه کرد خدمتکار بت صدا زد می خواهى چه کنى؟ خالد گفت: می خواهم به امر پیغمبر آن را سرنگون سازم. پس خالد به شمشیر آن را بدو نیم کرد.[۱]
و گویند عزى درختى بود که در نخله قرار داشت و آن را بتى بود که غطفان آن را مى پرستیدند و خدمه آن از بنى صرمة بن مره بودند. و عزى را جدیدتر از لات و منات دانند. و آن عظیمترین اصنام قریش است و آن را زیارت می کردند و هدیه می دادند و بوسیله ذبح قربانى بدان تقرب می جستند.[۲]
پانویس
منابع
- سید مصطفى حسینى دشتى، معارف و معاریف.
