طوبی

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

طوبی مؤنّث اطيب به معناى پاكيزه، اسم درختى است در بهشت كه ريشه آن در خانه رسول خدا صلى الله عليه و آله است.

در اينجا طوبی به معناى درخت بهشتى مورد نظر است و واژه «طوبی» يك بار در قرآن آمده است.

«اَلَّذينَ ءامَنوا وعَمِلُوا الصّلِحتِ طوبى لَهُم...». (سوره رعد(13)/29)

با توجه به آیه کریمه، این نکات بدست می آید:

1. ايمان و عمل صالح، مايه بهره مندى از درخت طوبى در بهشت
2. بهشتيان، بهره مند از درخت طوبى در بهشت

منابع

فرهنگ قرآن، جلد 19، صص 232-231.