سید جواد فقیه سبزواری
آیةالله سید جواد فقیه سبزواری (1384-۱۳۰۹ ش) فرزند آیةالله میرزا حسین فقیه سبزواری، از فقهای شیعه معاصر وی از مردان با حقیقت، بی ریا و از دانشوران و مجتهدان و مدرسین فاضل، قناعت پیشه، متّقی و باصفا بود. حوزه تدریس ایشان در مسجد گوهرشاد، بهترین حوزه به شمار می آمد.
ولادت
سید جواد فقیه سبزواری متولد روز جمعه ۲۷ ربیع الاول سال ۱۳۴۹ قمری (برابر با ۱۳۰۹ شمسی) در مشهد مقدس می باشد. پدرش آیةالله میرزا حسین فقیه سبزواری فرزند آیت‌الله میرزا موسی سبزواری، از فقها و مراجع برجسته شیعه در قرن ۱۴ هجری و از شاگردان میرزای نائینی و سید ابوالحسن اصفهانی بود.
تحصیل و اساتید
سید جواد فقیه سبزواری پس از گذراندن دوره خردسالی، دروس قرآن را فرا گرفته و پس از سن شش سالگی وارد یکی از مدارس آن زمان به نام مدرسه محمّدیّه سعادت شد و مدت شش سال تمام به تحصیل دروس متداول آن زمان پرداخت.
در آن زمان خفقان بسیار شدیدی بر کشور حاکم بود و علمای دینی، منتظر فرصتی برای احیای حوزه های علمیه و بازسازی مدارس علمیه متروکه و مخروبه بودند. سال 1361 قمری با وارد شدن قوای متفقین به خاک ایران، این فرصت مناسب ایجاد شد و علما، تمامی مدارس علمیه را بازسازی کرده و طلاب علوم دینیه را از اطراف مشهد مقدس فرا خوانده و حوزه را بازگشایی کردند. آیة الله سید جواد فقیه سبزواری نیز در ردیف طلاب علوم دینی قرار گرفت و مدت پنج سال در مدرسه نواب آن زمان، به تحصیل ادبیات عرب پرداخته و جامع المقدمات و سیوطی و مغنی و مطوّل و دروس سایر کتب ادبیّات را به خوبی آموختند.
به این دلیل که شلوغی مدرسه نواب، مانع درس خواندن مرحوم فقیه سبزواری می شد، به مدرسه مبارکه بالا سر حضرت رضا علیه السلام به اتاقی مجاور حرم حضرت که در حال حاضر به صورت رواقی در آمده است نقل مکان کرد و به همان مکان خلوتی که مدتها آرزوی آن را داشت رسید و به توفیق تحصیل علوم و عبادت خدا و زیارت پیوسته حضرت ثامن الحجج (ع)، در نزدیک ترین فاصله حجره با مضجع شریف حضرت رضا علیه السلام دست یافت.
سید جواد فقیه سبزواری، شاگرد اساتید شهیر و بزرگواری بود. ادبیات عرب را نزد مرحوم شیخ محمدتقی ادیب نیشابوری (ادیب دوم)، شرح لمعه، قوانین و معالم الأصول را نزد آیة الله حـاج میرزا احمـد مدرس، علوم معـقول از علم کلام و اخلاق را نزد مرحوم آیة الله حاج شیـخ کاظم دامغـانی و آیة الله حاج شیخ مهدی آشتیانی، حاشیه ملاعبدالله را نزد مرحـوم حـاج شیخ محمد استاد و حاج محمد رئیسی قوچانی و منظومه حاج ملا هادی سبزواری را نزد پدر بزرگوارشان مرحوم آیة الله میرزا حسین فقیه سبزواری فرا گرفت.
رویّه آیة الله حاج سید جواد فقیه سبزواری این بود که هر درسی از دروس ادبیات را دوبار در محضر استاد حاضر می شدند و فرا می گرفتند تا هیچ نکته مبهمی از ادبیات عرب که زیربنا و پایه دروس فقه و اصول و تفسیر و کلام و حکمت است باقی نماند. ضمن این که تمام دروس را تقریر و تحریر می کردند تا برای استفاده دیگران و انتقال اندوخته های بزرگان گذشته به آیندگان، چاپ و منتشر کنند.
این رویه تا سال 1369 قمری ادامه داشت تا اینکه از آن تاریخ به بعد، صبح به دروس جلدین کفایه و مکاسب؛ و طرف بعد از ظهر، به درس رسائل مرحوم حاج شیخ هاشم قزوینی و شب ها بعد از نماز مغرب و عشا، به درس کفایه والد محترمشان مرحوم سید میرزا حسین فقیه سبـزواری می رفتند.
بعد از وفات مرحوم مدرس قزوینـی در تاریخ 1381 قـمری، دروس و تحصیلات علمی سید جواد فقیه سبزواری تقریبا منحصر شد به درس خارج فقه و اصول پدر ارجمندشان سید میرزا حسین فقیه سبـزواری و درس خارج مرحوم آیة الله خـراسانی و درس خارج فقه مرحوم آیة الله میلانی که ایشان کسب فیض می کردند و از این بزرگان منافع سرشـاری بردند.
فعالیتهای علمی و اجتماعی
بعد از وفات پدر سید جواد فقیه سبزواری -مرحوم سید حسین فقیه سبـزواری- در تاریخ 25 ماه شوال 1386 قمری، عده ای از طلاب و اهل علم از ایشان تقاضا نمودند که شروع به تدریس کنند.
ایشان صبح ها چهـار درس و بعد از ظهر یک درس و شب بعد از نماز مغرب و عشاء یک درس در محـل باغ رضوان که ساخته دست مرحوم پدر بزرگوارشان بود مداومت داشتند که تقریبا وقت ایشان کاملا در تدریس می گذشت و این سیره همین طور ادامه داشت تا اینکه در سال ۱۳۴۸ هجری شمسی بیمار و مبتلا به عارضه درد کمر شدند و برای معالجه به تهران رفتند و پس از برگشـت از تهران، مباحـثات ایشان قدری کاهش پیدا کرد. به دلیل اجرای طرح توسعه حرم رضوی، باغ رضوان در محدوده حرم رضوی قرار گرفت و ایشان مجبور شدند بعد از خرابی باغ رضوان به مسجد گوهرشاد بروند و در همان شبستان که بنام پدر بزرگوارشان به شبستان سبزواری معروف است و در همان محلی که مرحوم والد محترمشان تدریس می فرمود مشغول به تدریس گشتند.
همچنین آیة الله حاج سید جواد فقیه سبزواری در طول عمر با برکت خود منشأ خدمات فراوانی برای حوزه علمیه و عمـوم مردم بودند و شاگردان فاضل بسیاری تربیت کردند. درِ منزل ایشـان بر روی تمامی آحاد مردم در تمامی ساعات شبانه روز باز و مشکل گشای کارهای مردم که به ایشان مراجعه می کردند بود. خلـق خوش و تواضع او زبانزد همگان و دارای طلاقـت صبر و صبـاحت وجه بود. در اخـلاق و آداب بی نظیر بود.
مرحوم فقیه، از سال 1328 شمسـی امام جماعت مسجد حاج حکیم در خیابان طبرسی مشهد را تا زمان فوت به عهده داشتند. سالهای متمادی صبح و ظهر و شب به اقامه جماعت می پرداختند و بعدها به علت کسالت جسمی با دو وعده نماز ظهر و شب ادامه دادند.
وفات
مرحوم سید جواد فقیه سبزواری سرانجام در اول آذر ماه 1384 شمسی در مشهد، دار فانی را وداع گفت و پیکر مطهرش در جوار ملکوتی حضرت رضا علیه السّـلام در صحن آزادی آرمیدند.
منابع
- کتاب عمری پر افتخار.
