روزبهان بقلی فسایی

«ابومحمد روزبهان بقلی فسایی» معروف به «شیخ شطاح» (۶۰۶-۵۵۲ ق)، صوفى قرن ۶ قمری است. او جامع علوم ظاهرى و باطنى بود.

زندگی‌نامه

صدرالدین ابومحمد روزبهان بقلی فسایی، در شهر فسا (فارس) متولد شد و در شیراز تربیت یافت. وى دکانى داشت که در آن بقل مى‌فروخت و به همین سبب به بقلى معروف شد و نیز به علت داشتن «شطحیات» زیاد به شیخ شطاح معروف است.

روزبهان بقلی با شیخ ابوالنجیب سهروردى در شنیدن صحیح بخارى در مرز اسکندریه شریک بوده است. او خرقه از شیخ سراج‌الدین محمود بن خلفه بن عبدالسلام بن احمد گرفته، چندى نزد فقیه ارشدالدین نیریزى شاگردى کرده است.

علاوه بر این، پنجاه سال در مسجد جامع عتیق مردم را موعظه و ارشاد مى‌کرد. از مشایخى که در محضر وى حاضر مى‌شدند، على لالا و بهاءالدین یزدى و ابوالحسن کرد و شیخ ابوالقاسم خاوى و ابوالفتح نیریزى مى‌باشد.

آثار و تألیفات

از روزبهان بقلی ۲۸ تصنیف در تفسیر، فقه و اصول، حدیث و تصوف به جاى مانده است. از جمله:

1. «عبهر العاشقین»؛
2. «حقایق الاخبار»؛
3. «العقائد»؛
4. «مشرب الارواح»؛
5. «لوامع التوحید»؛
6. «رساله النفس فى روح‌القدس»؛
7. «لطائف الایمان فى تفسیر القرآن»؛
8. «شرح شطحیات»؛
9. «الموشح فى مذاهب الاربعه»؛
10. «عرائس البیان فى حقایق القرآن»؛
11. «الانوار فى کشف الاسرار»؛
12. «سیر ارواح»؛
13. «صفوة مشارب العشق».

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۳، ص۱۳۶.
• "روزبهان بقلی فسائی (شیخ شطاح)"، دائرةالمعارف طهور.