داعی (اسم الله)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


داعى، اسم فاعل از «دعا، يدعو» صفت فعل الهى به معناى «خواننده به سوى سعادت و روز رستاخيز» است.[۱] فعل آن در قرآن، در موارد متعدّدى به خداوند نسبت داده شده است؛ همچون:

  • «...واللّهُ يَدعوا اِلَى الجَنَّةِ...». (سوره بقره(2)/221)
  • «واللّهُ يَدعوا اِلى دارِ السَّلمِ...». (سوره يونس(10)/25)

پانویس

  1. اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج1، ص468.


منابع

فرهنگ قرآن، جلد 13، صفحه 310.