ختم قرآن

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۹:۵۵ توسط عربصالحی (بحث | مشارکت‌ها) (پانویس)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

ختم قرآن، قرائت قرآن از ابتدا تا انتها با آدابى خاص.

فضائل ختم قرآن

در فرهنگ اسلامى فضائل بسيارى براى ختم قرآن ذكر شده است؛ از جمله اين كه ختم كننده قرآن، گويى نبوت را ميان دو پهلوى خود (يعنى در قلبش) جاى داده است، اگرچه به وى وحى نمىشود. او يك دعاى مستجاب دارد و درختى در بهشت نصيبش مىگردد [۱] [۲] [۳]

اصطلاح ختم قران

اصطلاح ختم قرآن به دوران پيامبر اكرم بازمىگردد [۴] كه براساس حديثى نبوى [۵] [۶][۷]، ختم قرآن براى افراد مختلف بسته به ميزان آموخته هاى آنان از قرآن مفهومى متغير داشته است. همچنين مسأله زمان لازم براى ختم قرآن مورد بحث بوده است. برخى از صحابه بر ختمهاى مكرر در كمترين زمان اصرار داشته اند اما براساس روايات، ختم قرآن در كمتر از سه روز يا يك هفته ممدوح نيست [۸] [۹][۱۰] [۱۱]، از آن رو كه در سنّت اسلامى به ترتيل و تبيين آيات قرآن بيش از تكرار و تعدد تلاوت آيات توجه شده است [۱۲] [۱۳]. از پيامبر اكرم نقل شده كسى كه در كمتر از سه روز قرآن را ختم كند به فهم آيات دست نمىيابد [۱۴] [۱۵] و چنين قرائتى به خواندن شتابزده و بى توجه آيات مى انجامد [۱۶]. در حديثى از امام رضا عليه السلام آمده است با اينكه مى توانم قرآن را در كمتر از سه روز ختم كنم، اين كار را نمى كنم تا قرائتم بدون تدبر نباشد [۱۷]. در عين حال، سى تا چهل بار ختم قرآن در ماه رمضان به گونه اى ويژه مجاز دانسته شده است [۱۸] در برخى از گزارشها، نقل هاى خارق العاده اى از ختم قرآن افراد مختلف ذكر شده كه از آن جمله ختم قرآن در يك شبانه روز، يك نماز و يك ركوع است [۱۹]. [۲۰] معتقد است براى عابدان و سالكانِ عملى شايسته نيست كه كمتر از دو ختم قرآن در هفته داشته باشد اما سالكان قلبى و نيز مشتغلان به نشر علم مى توانند هفته اى يك ختم داشته باشند و افراد اهل تأمل و تفكر مىت وانند قرآن را در يك ماه ختم كنند تا تأمل و تدبر لازم را در آيات داشته باشند. وى در ادامه، طريقه تقسيم بندى سوره ها را متناسب با هريك از اين روشهاى ختم قرآن تشريح كرده است [۲۱]

معادل ختم قرآن

در روايات، سه بار تلاوت سوره توحيد همانند ختم قرآن و از اينرو، اين سوره معادل ثلث قرآن دانسته شده است [۲۲] [۲۳] [۲۴]. همچنين ثواب تلاوت يك آيه در ماه رمضان معادل ختم قرآن در ماههاى ديگر قلمداد شده است [۲۵] [۲۶] ختم قرآن در مدت اقامت در مكه براى حاجيان مورد تأكيد قرار گرفته و در روايت است كسى كه در مكه قرآن را ختم كند تا پيش از مرگ، رسول اكرم و نيز جايگاه خود را در بهشت مى بيند [۲۷] [۲۸] [۲۹]

آداب ختم قرآن

ختم قرآن آداب ويژه اى دارد از جمله ختم قرآن در روز جمعه [۳۰] روزه دارى در روز ختم قرآن[۳۱] 168؛ و اينكه فرد پس از هر ختم قرآن، حتى اگر قصد ختم مجدد هم ندارد سوره فاتحه و پنج آيه نخست سوره بقره را قرائت و ختم قرآن را به فتح قرآن متصل كند[۳۲] [۳۳][۳۴] [۳۵] حضور در مجلس فتح قرآن به حاضر شدن در صحنه يكى از فتوحات اسلامى و حضور در مجلس ختم قرآن به حضور در هنگام تقسيم غنايم همانند شده است[۳۶] همچنين توصيه شده كه ختم كننده قرآن آخرين سوره هاى قرآن را در ميان خانواده، فرزندان و دوستان قرائت و براى آنها دعا كند چون دعاى ختم كننده قرآن مستجاب است [۳۷] [۳۸] [۳۹] [۴۰]

ادعیه ختم قرآن

دعاهايى براى ختم قرآن از معصومين عليهم السلام نقل شده [۴۱] كه دعاى امام سجاد عليه السلام[۴۲] از جامعترين و مشهورترين آنهاست [۴۳] [۴۴] در مراسم ترحيم تازه درگذشتگان، قرآن را به پاره هاى سى يا شصتگانه تقسيم مىكنند و هريك از شركت كنندگان يك پاره از آن را قرائت مى كند كه در مجموع يك يا چند ختم قرآن صورت مىگيرد. به اين مراسم مجلس ختم يا تختيمه مى گويند.

پانویس

  1. كلينى، ج 2، ص611؛
  2. متقى، ج 1، ص 538؛
  3. مجلسى، 1403، ج 89، ص 204
  4. رجوع کنید به عاملى، ص 71ـ74
  5. رجوع کنید به كلينى، ج 2، ص 613؛
  6. نيز رجوع کنید به همان، ج 2، ص 611؛
  7. مجلسى، 1363ش، ج 12، ص 497ـ498
  8. رجوع کنید به احمدبن حنبل، ج 10، ص 24؛
  9. ابوداوود، ج 2، ص 54ـ56؛
  10. كلينى، ج 2، ص 618ـ619؛
  11. متقى، ج 1، ص 606
  12. رجوع کنید به كلينى، ج 2، ص 614؛
  13. متقى، ج 1، ص 538ـ539
  14. رجوع کنید به دارمى، ج 1، ص 350؛
  15. متقى، ج 1، ص 614
  16. رجوع کنید به كلينى، ج 2، ص 617
  17. رجوع کنید به بهاءالدين اربلى، ج 3، ص 110؛ مجلسى، 1403، همانجا
  18. رجوع کنید به كلينى، ج 2، ص 618؛ مفيد، ص 312.
  19. براى شمارى از اين گزارشها و نقد آنها رجوع کنید به امينى، ج 5، ص 33ـ41
  20. غزالى ج 1، ص 366
  21. رجوع کنید به ج 1، ص 366ـ367.
  22. رجوع کنید به ابن بابويه، 1417، ص 86؛
  23. فتال نيشابورى، ص 281؛
  24. سيوطى، ج 1، ص 385
  25. رجوع کنید به ابن بابويه، 1363ش، ج 1، ص 296؛
  26. فتال نيشابورى، ص 346.
  27. رجوع کنید به كلينى، ج 2، ص 612؛
  28. خلخالى، ج 5، ص 508؛
  29. روحانى، ص 235.
  30. رجوع کنید به طوسى، ص 322؛
  31. نووى، ج 2، ص
  32. كلينى، ج 2، ص 605؛
  33. ابن بابويه، 1368ش، ص 102
  34. ؛ متقى، ج 1، ص 607ـ608؛
  35. مازندرانى، ج 11، ص 28.
  36. رجوع کنید به متقى، ج 1، ص 541ـ543.
  37. رجوع کنید به دارمى، ج 2، ص 468ـ469؛
  38. ابن قدامه، ج 1، ص 803؛
  39. هيثمى، ج 7، ص 172؛
  40. سيوطى، ج 1، ص 382.
  41. رجوع کنید به طوسى، ص 323ـ324
  42. رجوع کنید به الصحيفة السجادية، ص 457ـ461
  43. براى مجموعه اى از دعاهاى ختم قرآن رجوع کنید به نورى، ج 4، ص 377ـ382؛
  44. صديق عبدالفتاح، ص 22ـ223.