حَکَم

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


به معناى حاكم و از صفات خداوند است.[۱] حَكَم به كسى گويند كه از او حُكم به نحو قطع و يقين صادر شود.[۲] از اين واژه، «حاكم» اسم و صفت خدا در آيه 114 سوره انعام(6) مطرح شده است.

پانویس

  1. روح الارواح فى شرح اسماء الملك الفتّاح، ص 218.
  2. التّحقيق، ج2، ص265.


منابع

فرهنگ قرآن، جلد 12، صفحه 55.