حدیث غدیر
«حدیث غدیر» از مستندات محکم شیعه برای اثبات خلافت و جانشینی بلافصل امام علی علیه السلام پس از پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) می باشد.
این حدیث در روز غدیر خم از پیامبر اکرم صادر شده است؛ و آن هنگامی بود که ایشان بر طبق آیه شریفه « يَا أيُّها الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ»(سوره مائده-67)اى رسول! آنچه كه از سوى خدا به تو فرستاده شده، به مردم ابلاغ كن، و اگر ابلاغ نكنى رسالت خدا را تكميل نكرده اى، خداوند تو را از آسيب مردم حفظ مى كند!) مامور به رساندن پیام الهی، مبنی بر معرفی علی بن ابیطالب علیه السلام به عنوان ولی و سرپرست جامعه اسلامی پس از خود گردیدند.
پس از آن رسول خدا مردم را جمع کرده و با آنها سخنانی را در همین رابطه در میان گذاشتند، که در واقع همان محتوای «حدیث غدیر» می باشد. یکی از فرازهای اصلی خطبه غدیر عبارت مشهور « من کنت مولاه فهذا علی مولاه» است که پیامبر اکرم پس از نشان دادن امیرالمؤمنین علیه السلام به مردم فرمودند.
به نظر شیعه دلالت این کلام بر خلافت و ولایت حضرت علی علیه السلام روشن و غیر قابل تردید است، هرچند که افراد کوته نظر یا معاند و مغرض این حقیقت را منکر شوند.
پیوند
