القواعد الفقهیه (بجنوردی) (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
القواعد الفقهیة کتابی است در بیان قاعده های کلی فقهی از [[سید محمد حسن بجنوردی]] از اساتید حوزه.
+
{{مشخصات کتاب
{{مشخصات کتاب
 
  
 
|عنوان=
 
|عنوان=
  
|تصویر=[[پرونده:قواعد فقهیه-بجنوردی.jpg|240px|وسط]]
+
|تصویر=[[پرونده:القواعد الفقهية بجنوردی.jpg|240px|وسط]]
  
|نویسنده=محمد حسن بجنوردی
+
|نویسنده= سید حسن بجنوردی
  
|موضوع=فقه شيعه
+
|موضوع=قواعد فقهی شیعه
  
 
|زبان=عربی
 
|زبان=عربی
  
|تعداد جلد=7
+
|تعداد جلد=۷
  
|عنوان افزوده1=محقق
+
|عنوان افزوده1=تحقیق
  
|افزوده1=محمد حسين الدرايتي
+
|افزوده1= مهدی مهریزی و محمدحسين درایتی
  
 
|عنوان افزوده2=
 
|عنوان افزوده2=
سطر ۲۴: سطر ۲۳:
 
|لینک=[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/38500/القواعد-الفقهية  القواعد الفقهية]
 
|لینک=[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/38500/القواعد-الفقهية  القواعد الفقهية]
  
}}  
+
}}
==معرفی اجمالی کتاب==
 
  
در این کتاب آيت اللّه سيد محمدحسن بجنوردي با گردآوري، تدوين و تبيين بيش از 64 قاعده فقهي در دوازده جلد كمك شايان توجهي به [[فقه]] و فقيهان كرد. وي افزون بر تفسير و تبيين معناي هر قاعده و موارد كاربرد آن‌ها در فقه به تثبيت و استوارسازي قواعد ياد شده بر پايه كتاب، سنت، اجماع و سيره پرداخت و مجموعه مباحث را در هفت جلد ارائه كرد.
+
'''«القواعد الفقهیة»''' تألیف [[سید حسن بجنوردی|سید محمدحسن بجنوردی]] (م، ۱۳۹۵ ق‌)، کتابی است جامع در بیان [[قواعد فقهی|قواعد فقهی]]، که به لحاظ وسعت مطالب و در بر گرفتن مهم‌ترین قواعد کلی فقهى، جایگاه مهمی دارد. مؤلف‌ در این‌ اثر، ابتدا مستندات‌ و دلالت‌ هر قاعده‌ را تبیین نموده و سپس‌ به‌ بررسى‌ مصادیق‌ کاربردی‌ آنها پرداخته‌ است‌.
 +
==مؤلف==
 +
آیت الله [[سید حسن بجنوردی|سید محمدحسن موسوی بجنوردی]] (۱۳۱۶-۱۳۹۵ ق‌)، فقیه و اصولی [[شیعه|شیعه‌]] در قرن ۱۴ هجری است. وی از شاگردان [[سید ابوالحسن اصفهانی|سید ابوالحسن‌ اصفهانى]]، [[آقا ضیاءالدین عراقی]]، [[میرزا محمدحسین نائینی]] و [[سید حسین طباطبائی قمی|حاج‌ آقا حسین‌ قمى‌]] بود. او خود از مدرسان بزرگ حوزه [[نجف]] بود و [[سید محمد تقی حکیم|سید محمدتقى‌ حکیم]]، [[شیخ محمدرضا مظفر|شیخ‌ محمدرضا مظفر]] و [[سید جلال الدین آشتیانی|سید جلال‌‌الدین‌ آشتیانى]] از جمله شاگردان او هستند.  
  
قواعدي كه وي در اين كتاب مورد توجه قرار داده‌اند به شرح زير است: قاعده اتلاف، قاعده احسان، قاعده اصالة الصّحه، قاعده اصالة اللزوم، قاعده اقدام، قاعده الاسلام يجب ما قبله، قاعده الشرط الفاسد ليس بمفسد للعقد، قاعدة المغرور يرجع الي من غرّه، قاعده تحذير، قاعدة ندرء الحدود بالشبهات، قاعده عدم ضمان الامين، قاعده قرعة، قاعده لاضرر و لاضرار، قاعده لوث، قاعده كل مبيح تلف قبل قبضه فحو من مال بايعه، قاعدة ما يضمن بصحيحه يضمن بفاسد، قاعده من ملك شيئاً ملك الاقرار به، قاعده نفي السبيل، قاعده نفي عسر و حرج و قاعدة يد.
+
از آیت الله بجنوردی‌ آثار مهمى‌ در [[فقه‌]] و [[اصول‌]] و... بر جای‌ مانده‌ است‌، از جمله: [[القواعد الفقهیه (بجنوردی) (کتاب)|القواعد الفقهیه]]، [[منتهی الاصول (کتاب)|منتهى‌ الاصول‌]]، ذخیرة العباد لیوم‌ المعاد، قولنا فى‌ الحکمة (حاشیه‌ بر [[اسفار اربعه (کتاب)|اسفار]])، حاشیه بر [[العروة الوثقی (کتاب)|العروة الوثقى‌]] و حاشیه بر وسیلةالنجاة.
  
==بخش های کتاب==
+
==معرفی کتاب==
  
محققان اين كتاب افزون بر ارائه مدارك بررسي تاريخچه پيدايش و روند هر قاعده و استخراج روايات و آيات مورد استفاده در كتاب و اقوال علماء كه مورد اشاره مؤلف بوده است در پايان كتاب چندين فهرست نيز ضميمه كردند؛ اين فهرست ها شامل فهرست موضوعي مجموعه، فهرست آيات قرآني، فهرست [[احاديث]]، فهرست نام معصومان علیهم السلام، فهرست اعلام، فهرست كتبي كه در متن كتاب از آنها ياد شده است، فهرست منابع تحقيق اعم از كتاب و مجلات مي‌باشد.
+
آیت اللّه [[سید حسن بجنوردی|سید حسن بجنوردی]]، روش متداول تدریس [[فقه]] در مرحله عالی (خارج) را ـ که استاد، کتابی [[فتوا|فتوایی]] را متن درس خود قرار داده و مسایل آن را یک به یک مطرح و در نفی یا اثبات آن برهان آورده و سرانجام نظریه خود را اعلام کند ـ برای پرورش شاگردان نمی پسندید؛ او معتقد بود که این شیوه، قواعد اساسی [[اجتهاد]] را به شاگرد نمی آموزد تا بتواند از آن در موارد مشابه دیگر نیز استفاده کند، از این رو شاگردان، خود غالباً با حضور طولانی در درس خارج فقه ممکن است به ملکه استنباط [[احکام شرعی|احکام]] نایل شوند. به نظر ایشان، اگر استادان به طرح [[قواعد فقهی]] بپردازند و سپس کاربرد و تطبیق آن بر مصادیق را به شاگردان بیاموزند، شاگردان زودتر به قدرتِ استنباط احکام می رسند. بر همین اساس، کتاب محققانه خود، «القواعد الفقهیه» را تألیف کرد. آیت اللّه بجنوردی در مقدمه مختصر کتاب، تصریح مى‌کند که گردآورى قواعد فقهى متفرقه در ابواب عبادات و معاملات و احکام، در یک کتاب، به‌گونه‌اى که مشکلات و ابهامات را برطرف نماید، انگیزه نگارش این اثر بوده است.
  
==انگیزه نگارش==
+
به این ترتیب، مؤلف با گردآوری و تدوین و تبیین بیش از ۶۴ قاعده فقهی در ۷ جلد کمک شایان توجهی به [[فقه]] و [[فقیه|فقیهان]] کرد. وی افزون بر تبیین دلالت و معنای هر قاعده و موارد کاربرد آن‌ها در فقه، به تثبیت و استوارسازی قواعد یاد شده بر پایه [[قرآن|کتاب]]، [[سنت]]، [[اجماع]] و سیره عقلا پرداخت.
  
بجنوردی، روش متداول تدریس فقه در مرحلة عالی (خارج) را ـ که استاد، کتابی فتوایی را متن درس خود قرار داده و مسایل آن را یک به یک مطرح و در نفی یا اثبات آن برهان آورده و سرانجام نظریة خود را اعلام کند ـ برای پرورش شاگردان نمی پسندید؛ او معتقد بود که این شیوه، قواعد اساسی اجتهاد را به شاگرد نمی آموزد تا بتواند از آن در موارد مشابه دیگر نیز استفاده کند، از این رو شاگردان، خود غالباً با حضور طولانی در درس خارج فقه ممکن است به ملکة استنباط احکام نایل شوند.
+
اگر چه پس از ایشان کتاب‌هاى بسیارى در زمینه قواعد فقهى نوشته شده است، اما هیچ‌یک به لحاظ وسعت مطالب و در بر گرفتن مهم‌ترین قواعد فقهى، در ردیف این اثر ارزشمند نیست. این کتاب، افزون‌ بر جامعیت‌ آن‌ در گردآوری‌ قواعد، در کیفیت‌ بحث‌ نیز روشى‌ متفاوت‌ با کتب‌ پیشین‌ قواعد فقه‌ داشته‌ است‌.
  
او همچنین معتقد بود که اگر استادان به طرح قواعد کلی فقهی بپردازند و سپس کاربرد و تطبیق آن بر مصادیق را به شاگردان بیاموزند شاگردان زودتر به قدرتِ استنباط [[احکام]] می رسند. بر همین اساس، کتاب محققانة خود، القواعد الفقهیه را تألیف کرد.
+
==محتوای کتاب==
  
==وضعیت نشر==
+
کتاب القواعد الفقهیة، مشتمل بر هفت جزء است. شیوه کار مؤلف محترم، این است که مدارک و مستندات قاعده را به بحث مى‌کشد و در طى آن، به شرح روایات، [[سنت]]، بناى عقلا، [[اجماع]] علما و... مى‌پردازد. نویسنده، هر قاعده را از جوانب مختلف مورد مطالعه قرار داده است که مهمترین آنها عبارت است از:
  
قدیم ترین چاپ کتاب حاضر توسط مطبعه الآداب در سال 1368 بوده و جدیدترین چاپ توسط دلیل ما در سال 1382 موجود می باشد.
+
*معرفى قاعده: نخست، وى، در چند سطر قاعده را به اجمال معرفى مى‌کند.
 +
*مدرک قاعده: هر قاعده فقهى برگرفته از مدارک و مستنداتى است که اعتبار آنها در مباحث اصولى به‌عنوان حجت مورد اثبات قرار گرفته است. این مستندات در ذیل یکى از چهار منبع معتبر در اجتهاد؛ یعنى [[قرآن کریم|قرآن]]، [[سنت]]، حکم [[عقل]] و [[اجماع]] جاى مى‌گیرد.
 +
*تبیین نوع قاعده: در مواردى، درباره اینکه فلان قاعده، فقهى است و یا اصولى، بین فقیهان بحث است؛ نویسنده، در این موارد، تلاش کرده وضعیت قاعده را مشخص کند.
 +
*موارد تطبیق قاعده: یکى از مباحث جدى و مفید در مقوله قواعد فقهى، موارد تطبیق و جریان قاعده است. نویسنده، تلاش مى‌کند در ذیل هر قاعده به موارد مهم جریان آن پرداخته و آنها را مورد بحث قرار دهد.
 +
*رابطه قاعده‌ها: در مواردى امکان دارد چند قاعده از زاویه‌هایى به هم مرتبط و یا ناظر باشند و به‌گونه‌اى موجب تردید در انتخاب قاعده درست باشند، ازاین‌رو معمولاً فقیهان تلاش مى‌کنند در چنین مواردى، تکلیف را روشن کنند و رابطه قواعد را با هم تبیین نمایند. نویسنده، در موارد لازم روابط بین قواعد را تبیین کرده است.
 +
 
 +
مصنف، در متن این اثر، ۶۴ [[قواعد فقهی|قاعده فقهى]] را به‌تفصیل شرح کرده که عناوین برخى از آنها عبارت است از:
 +
 
 +
قاعدة من ملک؛ قاعدة الامکان؛ قاعدة الاسلام یجب ما قبله؛ قاعدة القرعة؛ قاعدة لا تعاد؛ قاعدة الید؛ قاعدة نفى السبیل للکافرین على المسلمین؛ قاعدة لا ضرر و لا ضرار؛ قاعدة نفى العسر و الحرج؛ قاعدة الغرور؛ قاعدة اصالة الصحة؛ قاعدتى الفراغ و التجاوز؛ قاعدة الاعانة على الاثم و العدوان؛ قاعدة عدم ضمان الامین؛ قاعدة الاتلاف؛ قاعدة الاشتراک؛ قاعدة تلف المبیع قبل القبض؛ قاعدة البناء على الاکثر؛ قاعدة عموم حجیة البینة؛ قاعدة اقرار العقلاء.
 +
 
 +
در آخر جلد هفتم، رساله‌اى با عنوان «رسالة فی التوبة»، درج شده که در آن، از معناى [[توبه]] و شرح مفهوم آن و بیان حقیقت آن و دلیل وجوب آن بر همگان و... سخن به میان آمده است.
 +
 
 +
محققان این کتاب، افزون بر ارائه مدارک بررسی تاریخچه پیدایش و روند هر قاعده و استخراج روایات و آیات مورد استفاده در کتاب و اقوال علماء که مورد اشاره مؤلف بوده است، در پایان کتاب چندین فهرست نیز ضمیمه کردند؛ این فهرست ها شامل فهرست موضوعی مجموعه، فهرست آیات [[قرآن]]، فهرست [[احادیث]]، فهرست نام [[معصوم|معصومان]] علیهم السلام، فهرست اعلام، فهرست کتبی که در متن کتاب از آنها یاد شده است، فهرست منابع تحقیق اعم از کتاب و مجلات می‌باشد.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
  
* سایت نوسا بوک [http://www.nosabook.com/WebUI/Search.aspx?qk=title&q=%D9%82%D9%88%D8%A7%D8%B9%D8%AF%20%D9%81%D9%82%D9%87%DB%8C%D9%87&rp=1&adv=0  (18 اردیبهشت 1391)]
+
*نرم افزار جامع اصول فقه، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
* سایت تبیان، قواعد الفقهیه [http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=102834&ParentID=267100&BookID=72333&MetaDataID=26603&Volume=1&PageIndex=0&PersonalID=0&NavigateMode=CommonLibrary&Content  (18 اردیبهشت 1391)]
+
*"القواعد الفقهیه"، سایت نوسا بوک (۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۱).
 
+
*"قواعد الفقهیه"، سایت تبیان (۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۱).
==متن کتاب القواعد الفقهية==
 
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/38500/القواعد-الفقهية  القواعد الفقهية]
 
  
 
[[رده:منابع فقهی]]
 
[[رده:منابع فقهی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۲

القواعد الفقهية بجنوردی.jpg
نویسنده سید حسن بجنوردی
موضوع قواعد فقهی شیعه
زبان عربی
تعداد جلد ۷
تحقیق مهدی مهریزی و محمدحسين درایتی

القواعد الفقهية

«القواعد الفقهیة» تألیف سید محمدحسن بجنوردی (م، ۱۳۹۵ ق‌)، کتابی است جامع در بیان قواعد فقهی، که به لحاظ وسعت مطالب و در بر گرفتن مهم‌ترین قواعد کلی فقهى، جایگاه مهمی دارد. مؤلف‌ در این‌ اثر، ابتدا مستندات‌ و دلالت‌ هر قاعده‌ را تبیین نموده و سپس‌ به‌ بررسى‌ مصادیق‌ کاربردی‌ آنها پرداخته‌ است‌.

مؤلف

آیت الله سید محمدحسن موسوی بجنوردی (۱۳۱۶-۱۳۹۵ ق‌)، فقیه و اصولی شیعه‌ در قرن ۱۴ هجری است. وی از شاگردان سید ابوالحسن‌ اصفهانى، آقا ضیاءالدین عراقی، میرزا محمدحسین نائینی و حاج‌ آقا حسین‌ قمى‌ بود. او خود از مدرسان بزرگ حوزه نجف بود و سید محمدتقى‌ حکیم، شیخ‌ محمدرضا مظفر و سید جلال‌‌الدین‌ آشتیانى از جمله شاگردان او هستند.

از آیت الله بجنوردی‌ آثار مهمى‌ در فقه‌ و اصول‌ و... بر جای‌ مانده‌ است‌، از جمله: القواعد الفقهیه، منتهى‌ الاصول‌، ذخیرة العباد لیوم‌ المعاد، قولنا فى‌ الحکمة (حاشیه‌ بر اسفار)، حاشیه بر العروة الوثقى‌ و حاشیه بر وسیلةالنجاة.

معرفی کتاب

آیت اللّه سید حسن بجنوردی، روش متداول تدریس فقه در مرحله عالی (خارج) را ـ که استاد، کتابی فتوایی را متن درس خود قرار داده و مسایل آن را یک به یک مطرح و در نفی یا اثبات آن برهان آورده و سرانجام نظریه خود را اعلام کند ـ برای پرورش شاگردان نمی پسندید؛ او معتقد بود که این شیوه، قواعد اساسی اجتهاد را به شاگرد نمی آموزد تا بتواند از آن در موارد مشابه دیگر نیز استفاده کند، از این رو شاگردان، خود غالباً با حضور طولانی در درس خارج فقه ممکن است به ملکه استنباط احکام نایل شوند. به نظر ایشان، اگر استادان به طرح قواعد فقهی بپردازند و سپس کاربرد و تطبیق آن بر مصادیق را به شاگردان بیاموزند، شاگردان زودتر به قدرتِ استنباط احکام می رسند. بر همین اساس، کتاب محققانه خود، «القواعد الفقهیه» را تألیف کرد. آیت اللّه بجنوردی در مقدمه مختصر کتاب، تصریح مى‌کند که گردآورى قواعد فقهى متفرقه در ابواب عبادات و معاملات و احکام، در یک کتاب، به‌گونه‌اى که مشکلات و ابهامات را برطرف نماید، انگیزه نگارش این اثر بوده است.

به این ترتیب، مؤلف با گردآوری و تدوین و تبیین بیش از ۶۴ قاعده فقهی در ۷ جلد کمک شایان توجهی به فقه و فقیهان کرد. وی افزون بر تبیین دلالت و معنای هر قاعده و موارد کاربرد آن‌ها در فقه، به تثبیت و استوارسازی قواعد یاد شده بر پایه کتاب، سنت، اجماع و سیره عقلا پرداخت.

اگر چه پس از ایشان کتاب‌هاى بسیارى در زمینه قواعد فقهى نوشته شده است، اما هیچ‌یک به لحاظ وسعت مطالب و در بر گرفتن مهم‌ترین قواعد فقهى، در ردیف این اثر ارزشمند نیست. این کتاب، افزون‌ بر جامعیت‌ آن‌ در گردآوری‌ قواعد، در کیفیت‌ بحث‌ نیز روشى‌ متفاوت‌ با کتب‌ پیشین‌ قواعد فقه‌ داشته‌ است‌.

محتوای کتاب

کتاب القواعد الفقهیة، مشتمل بر هفت جزء است. شیوه کار مؤلف محترم، این است که مدارک و مستندات قاعده را به بحث مى‌کشد و در طى آن، به شرح روایات، سنت، بناى عقلا، اجماع علما و... مى‌پردازد. نویسنده، هر قاعده را از جوانب مختلف مورد مطالعه قرار داده است که مهمترین آنها عبارت است از:

  • معرفى قاعده: نخست، وى، در چند سطر قاعده را به اجمال معرفى مى‌کند.
  • مدرک قاعده: هر قاعده فقهى برگرفته از مدارک و مستنداتى است که اعتبار آنها در مباحث اصولى به‌عنوان حجت مورد اثبات قرار گرفته است. این مستندات در ذیل یکى از چهار منبع معتبر در اجتهاد؛ یعنى قرآن، سنت، حکم عقل و اجماع جاى مى‌گیرد.
  • تبیین نوع قاعده: در مواردى، درباره اینکه فلان قاعده، فقهى است و یا اصولى، بین فقیهان بحث است؛ نویسنده، در این موارد، تلاش کرده وضعیت قاعده را مشخص کند.
  • موارد تطبیق قاعده: یکى از مباحث جدى و مفید در مقوله قواعد فقهى، موارد تطبیق و جریان قاعده است. نویسنده، تلاش مى‌کند در ذیل هر قاعده به موارد مهم جریان آن پرداخته و آنها را مورد بحث قرار دهد.
  • رابطه قاعده‌ها: در مواردى امکان دارد چند قاعده از زاویه‌هایى به هم مرتبط و یا ناظر باشند و به‌گونه‌اى موجب تردید در انتخاب قاعده درست باشند، ازاین‌رو معمولاً فقیهان تلاش مى‌کنند در چنین مواردى، تکلیف را روشن کنند و رابطه قواعد را با هم تبیین نمایند. نویسنده، در موارد لازم روابط بین قواعد را تبیین کرده است.

مصنف، در متن این اثر، ۶۴ قاعده فقهى را به‌تفصیل شرح کرده که عناوین برخى از آنها عبارت است از:

قاعدة من ملک؛ قاعدة الامکان؛ قاعدة الاسلام یجب ما قبله؛ قاعدة القرعة؛ قاعدة لا تعاد؛ قاعدة الید؛ قاعدة نفى السبیل للکافرین على المسلمین؛ قاعدة لا ضرر و لا ضرار؛ قاعدة نفى العسر و الحرج؛ قاعدة الغرور؛ قاعدة اصالة الصحة؛ قاعدتى الفراغ و التجاوز؛ قاعدة الاعانة على الاثم و العدوان؛ قاعدة عدم ضمان الامین؛ قاعدة الاتلاف؛ قاعدة الاشتراک؛ قاعدة تلف المبیع قبل القبض؛ قاعدة البناء على الاکثر؛ قاعدة عموم حجیة البینة؛ قاعدة اقرار العقلاء.

در آخر جلد هفتم، رساله‌اى با عنوان «رسالة فی التوبة»، درج شده که در آن، از معناى توبه و شرح مفهوم آن و بیان حقیقت آن و دلیل وجوب آن بر همگان و... سخن به میان آمده است.

محققان این کتاب، افزون بر ارائه مدارک بررسی تاریخچه پیدایش و روند هر قاعده و استخراج روایات و آیات مورد استفاده در کتاب و اقوال علماء که مورد اشاره مؤلف بوده است، در پایان کتاب چندین فهرست نیز ضمیمه کردند؛ این فهرست ها شامل فهرست موضوعی مجموعه، فهرست آیات قرآن، فهرست احادیث، فهرست نام معصومان علیهم السلام، فهرست اعلام، فهرست کتبی که در متن کتاب از آنها یاد شده است، فهرست منابع تحقیق اعم از کتاب و مجلات می‌باشد.

منابع

  • نرم افزار جامع اصول فقه، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
  • "القواعد الفقهیه"، سایت نوسا بوک (۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۱).
  • "قواعد الفقهیه"، سایت تبیان (۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۱).