ابوالبرکات کوفی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (پروژه4) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
| − | عمر بن | + | «ابوالبرکات عمر بن ابراهیم کوفی» (۴۴۲-۵۳۹ ق)، از نوادگان [[زید بن علی بن الحسین|زید بن على بن الحسین]] علیه‌السلام و از پیشوایان [[نحو]] و [[فقه]] و [[حدیث]] در قرن ششم هجری بود.<ref name=":۰">أمالی ابن الشجری، مقدمةج۱، ص: ۲۱</ref> برخی مورخین او را [[زیدیه|زیدى]] مذهب دانسته اند؛ سمعانی از او نقل کرده که: «من زیدی مذهب هستم اما بر مذهب [[ابوحنیفه]] [[فتوا]] می دهم».<ref name=":۲" /> |
| − | او تا زمانی که در کوفه | + | او تا زمانی که در [[کوفه]] بود، از پدرش ابراهیم بن محمد علوی کوفی و از دیگر عالمان آن زمان در کوفه بهره برد.<ref name=":۳">تاریخ مدینة دمشق، ج۴۳، ص: ۵۴۳؛ أمالی ابن الشجری، مقدمةج۱، ص: ۲۱</ref> سپس همراه پدرش به سرزمین [[شام]] سفر کرد و مدتی در آنجا سکونت کرد و از دانشمندان آن دیار کسب علم نمود.<ref name=":۳" /> سپس به [[بغداد]] رفت و از أبوبکر الخطیب، و أبوالحسین بن النقور علم آموخت.<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج۴۳، ص: ۵۴۳؛ الأنساب، سمعانی، ج۶، ص: ۳۶۶</ref> |
| − | + | در حالات ابوالبرکات نوشته اند که مردی صبور و قانع و زاهد بود<ref name=":۲" /> و حتی در سالخوردگی خط زیبایی داشت.<ref>الوافی بالوفیات، ج۲۲، ص: ۴۱۳</ref> از جمله تألیفات او «شرح اللمع» است.<ref>الوافی بالوفیات، ج۲۲، ص: ۴۱۳</ref> | |
| + | ابوالبرکات کوفی در سال ۵۳۹ قمری در کوفه درگذشت.<ref name=":۲">الوافی بالوفیات، ج۲۲، ص: ۴۱۲؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۴۳، ص: ۵۴۴</ref> جایگاه اجتماعی او تا حدی بود که ۳۰ هزار نفر بر پیکر او [[نماز میت|نماز]] خواندند.<ref name=":۲" /> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | *هبة الله بن علی الحسنی العلوی، أمالی ابن الشجری، قاهرة، ۱۴۱۲ق. | |
| − | *هبة الله بن | + | *سمعانی، الأنساب، حیدر آباد، ۱۳۸۲ ق. |
| − | * | + | *خلیل صفدى، الوافی بالوفیات، دار النشر، بیروت، ۱۴۰۱ق. |
| − | *صفدى، | + | *ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، دار الفکر، بیروت، ۱۴۱۵ق. |
| − | *ابن | ||
| − | |||
{{سنجش کیفی | {{سنجش کیفی | ||
|سنجش=شده | |سنجش=شده | ||
| سطر ۲۸: | سطر ۲۷: | ||
|رده=دارد | |رده=دارد | ||
}} | }} | ||
| − | + | [[رده:علمای قرن ششم]] | |
| − | [[رده:علمای قرن | ||
[[رده:نحویون]] | [[رده:نحویون]] | ||
| − | [[رده: | + | [[رده:محدثان]] |
[[رده:فقیهان]] | [[رده:فقیهان]] | ||
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]] | [[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۴
«ابوالبرکات عمر بن ابراهیم کوفی» (۴۴۲-۵۳۹ ق)، از نوادگان زید بن على بن الحسین علیه‌السلام و از پیشوایان نحو و فقه و حدیث در قرن ششم هجری بود.[۱] برخی مورخین او را زیدى مذهب دانسته اند؛ سمعانی از او نقل کرده که: «من زیدی مذهب هستم اما بر مذهب ابوحنیفه فتوا می دهم».[۲]
او تا زمانی که در کوفه بود، از پدرش ابراهیم بن محمد علوی کوفی و از دیگر عالمان آن زمان در کوفه بهره برد.[۳] سپس همراه پدرش به سرزمین شام سفر کرد و مدتی در آنجا سکونت کرد و از دانشمندان آن دیار کسب علم نمود.[۳] سپس به بغداد رفت و از أبوبکر الخطیب، و أبوالحسین بن النقور علم آموخت.[۴]
در حالات ابوالبرکات نوشته اند که مردی صبور و قانع و زاهد بود[۲] و حتی در سالخوردگی خط زیبایی داشت.[۵] از جمله تألیفات او «شرح اللمع» است.[۶]
ابوالبرکات کوفی در سال ۵۳۹ قمری در کوفه درگذشت.[۲] جایگاه اجتماعی او تا حدی بود که ۳۰ هزار نفر بر پیکر او نماز خواندند.[۲]
پانویس
- ↑ أمالی ابن الشجری، مقدمةج۱، ص: ۲۱
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ الوافی بالوفیات، ج۲۲، ص: ۴۱۲؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۴۳، ص: ۵۴۴
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ تاریخ مدینة دمشق، ج۴۳، ص: ۵۴۳؛ أمالی ابن الشجری، مقدمةج۱، ص: ۲۱
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج۴۳، ص: ۵۴۳؛ الأنساب، سمعانی، ج۶، ص: ۳۶۶
- ↑ الوافی بالوفیات، ج۲۲، ص: ۴۱۳
- ↑ الوافی بالوفیات، ج۲۲، ص: ۴۱۳
منابع
- هبة الله بن علی الحسنی العلوی، أمالی ابن الشجری، قاهرة، ۱۴۱۲ق.
- سمعانی، الأنساب، حیدر آباد، ۱۳۸۲ ق.
- خلیل صفدى، الوافی بالوفیات، دار النشر، بیروت، ۱۴۰۱ق.
- ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، دار الفکر، بیروت، ۱۴۱۵ق.
