آيه رضوان

آیه 18 سوره فتح/48 را كه از بیعت گروهى از مؤمنان در زیر درخت با پیامبر صلى الله علیه و آله خبر مى‌دهد، و ‌از آن‌جا كه در این آیه از مؤمنان اظهار رضایت شده، آن را «آیه رضوان» گفته‌اند:

لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا

[–] (مشاهده آیه در سوره)

در توضیح نزول این آیه گفته‌اند: وقتى در سال ششم هجرى، مشركان قریش با ورود پیامبر صلى الله علیه و آله و همراهان براى انجام عمره به مكه مخالفت كردند، حضرت همه را زیر درختى گرد آورد و بیعت كردند كه یا همه شهید شوند یا مكه را بگشایند.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 384