فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله از خدیجه

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از کتاب درس هایى از تاریخ تحلیلى اسلام نوشته هاشم رسولى محلاتى است که برای اینجا مناسب بوده است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

رسول خدا صلى الله علیه وآله، به جز ابراهیم -که از «ماریه قبطیه» کنیز مصرى آن حضرت متولد شد-، صاحب فرزندان دیگری از بانوى بزرگوارش حضرت خدیجه علیهاالسلام بود.

البته در تعداد آنها و بلکه در نامشان نیز اختلاف است، و مشهور آن است که ایشان شش تن بودند، یعنى دو پسر و چهار دختر؛ و مرحوم دکتر محمدابراهیم آیتى در کتاب «تاریخ پیامبر اسلام» نام آنها و ترتیب ولادت و وفاتشان را بدین گونه ذکر کرده است:

1. قاسم، که نخستین فرزند رسول خدا است، و پیش از بعثت در مکه تولد یافت، و رسول خدا به نام وى «ابوالقاسم» کنیه گرفت، و نیز نخستین فرزندى است که از رسول خدا در مکه وفات یافت و در آن موقع دو ساله بود.
2. زینب، دختر بزرگ رسول خدا که بعد از قاسم در سى سالگى رسول خدا تولد یافت، و پیش از اسلام به ازدواج پسرخاله خود «ابوالعاص بن ربیع» درآمد و پس از جنگ بدر به مدینه هجرت کرد و در سال هشتم هجرت در مدینه وفات یافت.
3. رقیّه، که پیش از اسلام و بعد از زینب، در مکه تولد یافت و پیش از اسلام به عقد «عتبة بن ابى لهب» درآمد و پس از نزول سوره تبّت و پیش از عروسى به دستور ابولهب و همسرش «ام جمیل» از وى جدا گشت و سپس به عقد «عثمان بن عفان» درآمد و در هجرت اول مسلمین به حبشه با وى هجرت کرد و آن گاه به مکه بازگشت و به مدینه هجرت کرد و در سال دوم هجرت سه روز بعد از بدر، همان روزى که مژده فتح بدر به مدینه رسید، وفات یافت.
4. ام کلثوم، که نیز در مکه تولد یافت و پیش از اسلام به عقد «عتیبة بن ابى لهب» درآمد و مانند خواهرش پیش از عروسى از «عتیبه» جدا شد و در سال سوم هجرت به ازدواج «عثمان بن عفان» درآمد، و در سال نهم هجرت وفات کرد.
5. حضرت فاطمه علیهاالسلام، که ظاهرا در حدود پنج سال پیش از بعثت رسول خدا در مکه تولد یافت. و در مدینه به ازدواج امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام درآمد، و پس از وفات رسول خدا به فاصله اى در حدود چهل روز تا هشت ماه وفات یافت و نسل رسول خدا تنها از وى باقى ماند و یازده امام معصوم از دامن مطهر وى پدید آمدند.
6. عبدالله، که پس از بعثت رسول خدا در مکه متولد شد و «طیّب» و «طاهر» لقب یافت و در همان مکه وفات کرد و پس از وفات او «عاص بن وائل سهمى» رسول خدا را "ابتر" خواند و سوره کوثر در پاسخ وى نازل گردید.

همان گونه که گفته شد، آن چه دکتر آیتی انتخاب کرده و نوشته اند، بر طبق قول مشهور است، ولى اقوال دیگرى هم در این باره هست که در «سیره ابن هشام» و کتاب «المنتقى فی مولد المصطفى» و کتاب هاى دیگر نقل شده است.

منابع

• درس‌هایى از تاریخ تحلیلى اسلام، هاشم رسولى محلاتى، جلد ۲، صفحه ۵۲.