خديجه برغانى قزوينى

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

خدیجه سلطان برغانی قزوینی (متوفی سال ۱۳۲۱ هـ.ق)، دختر شیخ محمدصالح برغانی قزوینی، بانویی فقیه، محدث، بصیر به علم کلام، حافظ قرآن و عالم به تفسیر آن، زاهد و عابد بود.

مقدمات و عربی و ادبیات را از علمای خانواده‌اش فراگرفت و فقه و اصول و تفسیر و حدیث را در محضر پدر و عموی خود «شهید ثالث» آموخت و عرفان را نزد دیگر عموی خود، ملا علی برغانی و فلسفه را نزد آخوند ملا آقا حکمی فراگرفت.

او در مدرسه صالحیه در قسمت بانوان کرسی درس داشت و در مسایل فقهی و علمی فتوا می‌داد. او دارای تألیفاتی از جمله: مجموعة المسایل، رسائل فی الفقه و بعض الرسائل العرفانیه است.

خدیجه برغانی از بانوان نیکوکار و کریم بود، یتیمان و بینوایان و نیازمندان به او رجوع می‌کردند. او با میرزا مفید بن سید میرزا حسن قزوینی ازدواج کرد و پنج فرزند پسر به دنیا آورد که مشهورترین آن‌ها سید میرزا مسعود قزوینی معروف به شیخ الاسلام است. خدیجه سلطان برغانی حدود سال ۱۳۲۱ قمری بدرود حیات گفت.

منابع