ابوالبرکات کوفی
نسخهٔ تاریخ ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۵۷ توسط سید مهدی خدایی (بحث | مشارکتها)
عمر فرزند ابراهيم بن محمد بن محمد از نوادگان زيد بن على بن الحسين علیه السلام از پيشوايان نحو و فقه و حديث در كوفه بوده.[۱] ابوالبرکات کوفی در سال 455 ق به سرزمین شام سفر کرد و مدتی در دمشق زندگی کرد و سپس به حلب رفت و در آنجا کتاب «الایضاح» ابو علی فارسی را آموخت. [۱]
و سپس در بغداد از حوزه درس ابوبكر خطيب و ديگران بهره گرفت و در كوفه از محضر ابوالفرج محمد بن علاء و ديگران استفاده نمود. او از مشايخ كوفه بود و در محله سبيع سكونت داشت. اغلب مورخين او را شيعى دانند ولى برخى او را زيدى خوانند. او از مشايخ عمادالدين طبرى است.
از جمله تاليفات او شرح اللمع است. (اعيان الشيعه)
پانویس
منابع
- هبة الله بن علي بن محمد بن حمزة الحسني العلوي، أمالي ابن الشجري - قاهرة، چاپ: _، ق1412 / م1992.
