سوره نازعات/متن و ترجمه
 |
| درباره سوره نازعات (79) |
| آیات سوره نازعات |
| فهرست قرآن |
|
|
برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.
1
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
سوگند به فرشتگانی که جانها را به قوت، می گیرند،
2
و سوگند به فرشتگانی که جانها را به آسانی می گیرند،
3
و سوگند به فرشتگانی که شناورند،
4
و سوگند به فرشتگانی که بر دیوان، پیشی می گیرند،
5
و سوگند به آنها که تدبیر کارها می کنند،
6
که آن روز که نخستین نفخه قیامت زمین را بلرزاند،
7
و نفخه دوم از پس آن بیاید،
8
در آن روز دلهایی در هراس باشند،
9
و نشان خشوع در دیدگان نمایان
10
يَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ
می گویند: آیا ما را به حالت نخستین باز می گردانند،
11
أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً
آنگاه که استخوانهایی پوسیده بودیم؟
12
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ
گویند: این بازگشت ما بازگشتی است زیان آور
13
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ
جز این نیست که تنها یک بانگ بر می آید،
14
و آنها خود را در آن صحرا خواهند یافت
15
آیا داستان موسی به تو رسیده است؟
16
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى
آنگاه که پروردگارش او را در وادی مقدس طوی ندا داد:
17
اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى
به سوی فرعون، برو که طغیان کرده است
18
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَى أَن تَزَكَّى
بگو: آیا تو را رغبتی هست که پاکیزه شوی،
19
وَأَهْدِيَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى
و من تو را به پروردگارت راه بنمایم و تو پروا کنی؟
20
پس آن آیت بزرگ را به او نشان داد
21
و او تکذیب کرد و عصیان ورزید
22
سپس پشت کرد و می شتافت
23
پس همه را گرد کرد و ندا داد،
24
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى
و گفت: من پروردگار برتر شما هستم
25
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى
خدایش به عذاب آخرت و دنیا گرفتار کرد
26
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَى
در این عبرتی است برای کسی که می ترسد
27
أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا
آیا شما به خلقت سخت ترید یا این آسمانی که او بنا نهاده؟
28
سقفش را، برافراشت و بپرداختش،
29
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا
شبش را تاریک کرد و روشنایی اش را آشکار ساخت،
30
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا
و پس از آن زمین را بگسترد،
31
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا
و از آن آب بیرون آورد و چراگاهها پدید کرد،
32
و کوهها را استوار گردانید،
33
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
برای بهره گیری شما و چارپایانتان
34
فَإِذَا جَاءتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى
چون آن حادثه بزرگ در رسد،
35
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَى
روزی که آدمی همه اعمال خود را به یاد آورد،
36
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَى
و جهنم را به هر که می بیند نشان دهند،
37
پس هر که طغیان کرده،
38
و زندگی اینجهانی را برگزیده،
39
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى
جهنم جایگاه اوست
40
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى
اما هر کس که از عظمت پروردگارش ترسیده و نفس را، از هوی بازداشته،
41
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى
بهشت جایگاه اوست
42
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا
تو را از قیامت می پرسند که چه وقت واقع شود
43
از یاد کردن آن تو را چه کار است؟
44
منتهای آن نزد پروردگار توست
45
إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا
جز این نیست که تو کسانی را که از آن روز بترسند بیم می دهی
46
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا
چون آن را ببینند، پندارند در این جهان جز یک شامگاه یا چاشت درنگ نکرده اند
