سیده فاطمه قزوینی

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

سیده فاطمه قزوینی، (عالم، مفسر، محدث، متوفی سال 1270 هـ.ق) دختر سید حسین قزوینی بود. او نزد پدرش و سید محمدمهدی بحرالعلوم و عمویش سید حسن قزوینی درس خواند و هنگامی که به سن رشد و کمال رسید با شیخ محمدعلی فرزند شیخ عبدالکریم قزوینی ازدواج کرد سپس در درس فقه و اصول و حدیث همسرش حضور یافت تا این که در اغلب علوم حدیثی و عقلی نابغه شد.

علاوه بر این او حافظ قرآن و خطیب و سخنور ماهری بود، منبر می‌رفت و صدایی بلند و رسا داشت و در وعظ و خطابه توانا بود. فاطمه سخنرانی می‌کرد و درس می‌داد و زنان از مجلس درس، وعظ و سخنرانی او استفاده می‌کردند. وی بسیار پارسا و باتقوا بود، وی سه پسر داشت که همه از علمای زمان خود بودند. دخترش آمنه خانم قزوینی نیز همانند مادر از زنان عالم، فاضل، ادیب و شاعر بود. وی در سال 1270 جهان را بدرود گفت.

منبع

معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه خواهران, بانوان عالمه و آثار آن‌ها