سیده فاطمه قزوینی

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

سیده فاطمه قزوینی (متوفی ۱۲۷۰ ق)، عالم، مفسر، محدث، دختر سید حسین قزوینی بود. او نزد پدرش و سید محمدمهدی بحرالعلوم و عمویش سید حسن قزوینی درس خواند. او هنگامی که به سن رشد و کمال رسید با شیخ محمدعلی فرزند شیخ عبدالکریم قزوینی ازدواج کرد؛ سپس در درس فقه و اصول و حدیث همسرش حضور یافت تا این که در اغلب علوم حدیثی و عقلی نابغه شد.

علاوه بر این او حافظ قرآن و خطیب و سخنور ماهری بود و صدایی رسا داشت، بسیار پارسا و باتقوا بود، منبر می‌رفت و در وعظ و خطابه توانا بود. فاطمه سخنرانی می‌کرد و درس می‌داد و زنان از مجلس درس، وعظ و سخنرانی او استفاده می‌کردند.

فاطمه قزوینی سه پسر داشت که همه از علمای زمان خود بودند. دخترش آمنه خانم قزوینی نیز همانند مادر، از زنان عالم، فاضل، ادیب و شاعر بود.

منابع