فوائد الاصول (آخوند خراسانى) (کتاب)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی
نویسنده: محمدرضا ضمیری
مؤلف:
میرزا محمدحسین غروى نائینى.(م 1355 ق)
زندگی‌نامه و اظهارنظرها:
میرزا محمدحسین فقیهى امامى، اصولى، حكیم، ادیب، متولد در نائین، متوفی در نجف بود. او در اصفهان نزد محمدباقر نجفى و ابوالمعالى كرباسى كسب علم نمود، سپس به عتبات رفت و در سامرا نزد میرزاى شیرازى و سید محمد فشاركى و سپس در كربلا نزد صدر و در نجف نزد آخوند خراسانى سال‌ها تحصیل نمود.
میرزاى نائینى در دوران مشروطه‌خواهى از طرفداران این نهضت بود. او پس از وفات حاج میرزا محمدتقى شیرازى و آقاى شریعت، مرجعیت تام یافت و ریاست شیعه به او منتهى شد. وى در سال 1341 ق در اعتراض به دولت عراق این كشور را ترك كرد و به ایران آمد.
تألیفات:
حاشیه بر كتاب عروه الوثقى، وسیلة النجاة، تنبیه الامة و تنزیه الملة، فوائد الاصول.[۱]
معرفى اجمالى كتاب:
این كتاب در اصول فقه شیعه امامیه و در واقع تقریرات درس مرحوم میرزا محمدحسین غروى نائینى است كه به وسیله شاگرد وى شیخ محمدعلى كاظمى خراسانى نوشته و تدوین شده است. این كتاب مهم و معتبر، مورد توجه علماى متأخر در حوزه هاى علمیه شیعه بوده است.
موضوعات كلى مورد بحث در این كتاب عبارت اند از: تعریف علم اصول و مسائل مربوط به آن، ماهیت وضع، صحیح و اعم، مشتق، اوامر، نواهى، مفاهیم عام و خاص، مطلق و مقید، قطع، ظن، شك و...
وضعیت نشر:
این كتاب به همت انتشارات مؤسسه نشر اسلامى در قم چاپ و منتشر شده است.
پانویس
- ↑ اعیان الشیعة، ج 6، ص 54.
