وهاب (اسم الله)
نسخهٔ تاریخ ۲۰ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۱:۰۳ توسط سید مهدی خدایی (بحث | مشارکتها) (ب (اسم الله) را به وهاب (اسم الله) منتقل کرد)
وهاب یکی از اسماء الله الحسنی است که در قرآن کریم 3 بار به آن اشاره شده است:
- رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ [۱]
- قالَ رَبِّ اغْفِرْ لي وَ هَبْ لي مُلْكاً لا يَنْبَغي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدي إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ [۲]
- أَمْ عِنْدَهُمْ خَزائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزيزِ الْوَهَّابِ [۳]
معنای وهاب
وهاب صیغه مبالغه است از ریشه (وهب)[۴] و به معنای کسی است که زیاد اموالش را به دیگران می بخشد [۵] و خداوند را وهاب گویند زیرا نعمتهای فراوانی را به بندگان می بخشد [۶]
پی نوشت
منابع
مجمع البحرین, طريحى فخر الدين, تهران, كتابفروشى مرتضوى, چاپ: سوم,1375 ش
لسان العرب,ابن منظور محمد بن مكرم, بيروت:دار صادر, چاپ سوم,1414 ق