کاربر:Sedaghat

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۲۳:۴۲ توسط فرزند ایران اسلامی (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تا جهان بود از سر آدم فراز

کس نبود از راز دانش بی نیاز

مردمان بخرد اندر هر زمان

راز دانش را به هرگونه زبان ،

گِرد کردند و گرامی داشتند

تا به سنگ اندر همی بنگاشتند

دانش اندر دل چراغ روشنست

وز همه بد بر تن تو جوشن است

این ابیات زیبا ، تنها ابیاتی است که از کلیله و دمنۀ منظوم رودکی سمرقندی به جای مانده است که متأسفانه امروزه در دست ما نیست...