داعی (اسم الله)
نسخهٔ تاریخ ۱۹ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۱۱:۰۳ توسط Zamani (بحث | مشارکتها) (داعی (اسم الهی) را به داعی (اسم الله) منتقل کرد)
داعى، اسم فاعل از «دعا، يدعو» صفت فعل الهى به معناى «خواننده به سوى سعادت و روز رستاخيز» است.[۱] فعل آن در قرآن، در موارد متعدّدى به خداوند نسبت داده شده است؛ همچون:
- «...واللّهُ يَدعوا اِلَى الجَنَّةِ...». (سوره بقره(2)/221)
- «واللّهُ يَدعوا اِلى دارِ السَّلمِ...». (سوره يونس(10)/25)
پانویس
- ↑ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج1، ص468.
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 13، صفحه 310.