عَلَم
نسخهٔ تاریخ ۱۷ نوامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۶:۵۶ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
پرچم، رايت، بيرق، نشان لشكر، آنچه به سر نيزه بندند، درفش. در اصطلاح عزادارى حسينى، نام علم و علامت خاصى است كه هر هيئت و دسته، ويژه خود دارد و آن را از دسته‌هاى ديگر متمايز مى‌سازد.
«نخل، چوب بسيار بلند همچون درخت تبريزى متوسط كه در تعزيه خوانى پيشاپيش دسته‌ها برند و بر سر آن، گاه شكل پنجه‌اى از فلز باشد و گاه پارچه سياه بر آن بپوشانند».[۱]
گرچه سردار علم در خون نشست دستهايت روى رايت مانده است.[۲]
در ميدان كربلا نيز، علمدار لشكر امام حسين علیه السلام، حضرت اباالفضل بود. از شعار عرب هاى عراقى عزادار نيز اين است: «رفع الله راية العباس، پرچم عباس، افراشته باد».
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
