آیه 6 بقره

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۲۶ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 2

نویسنده: محمدباقر محقق

شأن نزول آیه 6 سوره بقره

«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لايُؤْمِنُونَ».[۱]

«شیخ طوسی» بنا به قول ربيع بن انس درباره ابوجهل و پنج نفر از قوم او كه از سران احزاب بوده و در جنگ بدر كشته شده اند نازل گرديد.[۲] چنان كه بلخى و مغربى نيز اين عقيده را پسنديده اند، ابن عباس گويد[۳]درباره احبار يهود كه در اطراف مدينه بوده اند نازل شده است، عده اى نيز گويند درباره مشركين نزول يافته است و طبرى قول ابن عباس را پسنديده است ولى ما مى گوئيم اين آيه جنبه اختصاصى داشته و حمل كردن آن بر عموم غيرممكن است زيرا مي‌دانيم در ميان كفار عده اى بودند كه بعد ايمان آوردند بنابراين نمى توان آيه را حمل بر عموم كرد و بنابر قول ربيع بن انس اگر كسى از كفار با حالت كفر بميرد به طور يقين منظور نظر اين آيه بوده است و روى همين زمينه تمام سران احزاب مقصود اين آيه بوده و نيز شامل كسانى كه در جنگ بدر كشته شده اند خواهد بود.[۴][۵]

كسانى كه معتقدند كه اين آيه مخصوص كفار اهل كتاب است چنين دليل آوردند و گويند چون آيات قبل از اين آيه مربوط به مؤمنين بوده بنابراين بايد اين آيه و آيات بعد از آن مربوط به كفار باشد.[۶]

پانویس

  1. ترجمه: كسانى كه كافر شدند براى آن‌ها يكسان است؛ خواه آن‌ها را بيم بدهى يا بيم ندهى، نخواهند گرويد.
  2. صاحب كشف الاسرار از مفسرين عامه اين موضوع را از ضحاك روايت كرده است.
  3. عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف، پسرعموى رسول خدا صلى الله عليه و آله مادرش لبابة الكبرى دختر حارث بن حزن الهلالية سه سال قبل از هجرت هنگامى كه رسول خدا در شعب مكه بود متولد گرديد. در هنگام رحلت پيامبر سيزده يا پانزده ساله بود از بزرگان صحابه محسوب و كسب فيض از امام على مرتضى عليه‌السلام نمود و در تفسير مورد ثقه و اطمينان است و در سال 68 هجرى در حالتى كه 70 سال از سن وى گذشته بود در شهر طائف وفات يافت و محمد بن الحنفية فرزند امام مرتضى عليه‌السلام بر او نماز گذارد و جسد وى را در قبر گذاشت و گفت: (مات والله اليوم حبر هذه الامّة).
  4. صاحب مجمع البيان گويد: چنين گويند كه اين آيه عام بوده و شامل جميع كفار خواهد بود و نيز از ابوعلى جبائى نقل كند كه اين آيه درباره اهل ختم و طبع كه خداوند به ايمان نياوردن آن‌ها خبر داده است، نزول يافته است.
  5. طبرى از سعيد بن جبير او از ابن عباس روايت كند كه آيات 6 و 7 درباره يهود مدينه نازل شده و نيز از ربيع بن انس روايت كند كه در جنگ احزاب نازل شده است.
  6. فريابى و طبرى از مفسرين عامه گويند: كه دو آيه 6 و 7 درباره كفار نازل گرديده است.