حَکَم
نسخهٔ تاریخ ۷ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۰۳ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
به معناى حاكم و از صفات خداوند است.[۱] حَكَم به كسى گويند كه از او حُكم به نحو قطع و يقين صادر شود.[۲] از اين واژه، «حاكم» اسم و صفت خدا در آيه 114 سوره انعام(6) مطرح شده است.
پانویس
- پرش به بالا ↑ روح الارواح فى شرح اسماء الملك الفتّاح، ص 218.
- پرش به بالا ↑ التّحقيق، ج2، ص265.
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 12، صفحه 55.
