حَکَم
نسخهٔ تاریخ ۷ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۰۳ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
به معناى حاكم و از صفات خداوند است.[۱] حَكَم به كسى گويند كه از او حُكم به نحو قطع و يقين صادر شود.[۲] از اين واژه، «حاكم» اسم و صفت خدا در آيه 114 سوره انعام(6) مطرح شده است.
پانویس
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 12، صفحه 55.