آیه ۳۱ قیامه
نسخهٔ تاریخ ۵ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۰۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
متن آیه
ترجمه
نه تصدیق کرده است و نه نماز گزارده است.
نزول
شأن نزول آیات 31 و 32:
«شیخ طوسى» گویند: این آیات درباره ابوجهل بن هشام بن مغیرة المخزومى نازل گردیده است.[۱]
پانویس
- ↑ در تفسیر على بن ابراهیم درباره سبب نزول این آیات و آیه 16 چنین ذکر شده است هنگامى که رسول خدا صلی الله علیه و آله در روز غدیر خم مردم را به ولایت على بن ابى‌طالب خواند و از آن‌ها در این باره بیعت خواست، عده اى بازگشتند و زیر بار نرفتند. از آن جمله معاویه بن ابى‌سفیان بود که در آن موقع که یک دست خود را در دست مغیرة بن شعبه و دست دیگر خود را در دست ابوموسى اشعرى نهاده بود تا تکبر و نخوت گفت: قسم به خدا ما به ولایت على اقرار نخواهیم کرد و آن را تصدیق نخواهیم نمود سپس این آیات نازل گردید و پیامبر بر منبر رفت و خواست از معاویه تبرى جسته و از او بیزارى جوید آیه 16 نازل گردید و پیامبر سکوت اختیار فرمود و نامى از او نبرد. صاحب تفسیر برهان از ابن شهر آشوب و او از امام باقر علیه‌السلام موضوع فوق را روایت نموده و گوید: در چنین موقعى پیامبر اراده کرده بود که معاویه را به قتل برساند سپس جبرئیل آمد و آیه 16 را نازل نمود و پیامبر سکوت اختیار فرمود.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 846.
پیوندها
