آیه ۱۱ مدثر
نسخهٔ تاریخ ۲۷ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۳۸ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|ذَرْنِی وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیدًا |سوره=74|آیه=11}} === ترج...' ایجاد کرد)
متن آیه
ترجمه
مرا با آن که تنهایش آفریده ام واگذار
شأن نزول
«شیخ طوسى» مجاهد و سعید بن جبیر گویند: درباره ولید بن مغیرة المخزومى نازل شده و گویند: هزار دینار ثروت داشته، سفیان گوید: چهار هزار دینار دارائى او بوده، نعمان بن سالم گوید: او مردى ابرص بوده و مجاهد گوید: ده پسر داشته است.[۱]
پانویس
- ↑ صاحبان روض الجنان و مجمع البیان گویند: ولید بن مغیرة داراى ثروت زیادى بود که به هزاران هزار درهم میرسید و داراى باغهاى متعدد در مکه و طائف بود و کفار قریش را در دارالندوه جمع کرد و گفت: نمیدانیم محمد را چه بنامیم؟ آیا او را جادوگر بگوئیم یا شاعر بنامیم یا دیوانه بخوانیم و این آیات درباره او نازل شد. سرانجام بعد از نزول این آیات در بدبختى افتاد و مال و ثروتش از دست رفت و فرزندان او نیز هلاک شدند و خود با نگونسارى از میان رفت.
===
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 842