اعمال ماه صفر

«ماه صفر» دومین ماه از ماه‌های قمری است. این ماه معروف به نُحوست و بد یُمنی است و برای رفع نحوست آن، چیزی بهتر از صدقه دادن و خواندن ادعیه و استعاذات وارده نیست. برخی از اعمال و آداب ماه صفر بر اساس کتاب «المراقبات» میرزا جواد ملکی تبریزی چنین است:

1. سزاوار است که روز اربعین امام حسین (علیه السلام) را روز اندوه خود دانسته و تلاش نماید برای یک بار هم که شده، کنار مزارش او را زیارت نماید.
2. مستحب است که در پایان روز اربعین نیز مانند سایر روزهای مهم از خداوند بخواهد حال و عمل او را اصلاح نموده و به حامی آن روز که از معصومین (علیهم السلام) می باشد توسل جوید.
3. وفات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نیز در این ماه واقع شده است؛ سزاوار است در این روز به گونه ای اندوهگین بوده و عزاداری نماید که شایسته اتفاق بزرگ این روز و ناگواریهایی که بعد از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله) رخ داده است، باشد.
4. مستحب است که در روز وفات پیامبر (صلی الله علیه و آله) با زیارتهایی که وارد شده یا با زیارتی که خود با یاری خداوند می سازد، او را زیارت نمود.
5. زیارت امام حسن مجتبی (علیه السلام) نیز در این روز استحباب دارد، چرا که شهادت او در همین روز است.
6. سزاوار است که بر امام حسن (علیه السلام) درود فرستاده و قاتل او معاویة بن ابی سفیان را لعنت نماید.

منابع

• آداب معنوی؛ ۲۰۰۰ عمل مستحب و مکروه، روح‌الله ابرقویی، قم، نشر حرم، ۱۳۸۱.
• مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص ۷۲۲.