نافع بن هلال
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
از شهداى كربلاست. نافع، بزرگوارى دلاور، قارى قرآن، كاتب و از حاملان حديث و از اصحاب امیرالمومنین علیه السلام بود و در سه جنگ جمل، جنگ صفین و جنگ نهروان در ركاب آن حضرت بود.
وى از شخصيت هاى بارز كوفه بود و پيش از شهادت مسلم بن عقیل، مخفيانه از كوفه بيرون آمده به استقبال امام شتافته بود سپس همراه امام حسين علیه السلام به كربلا آمد.
در كربلا همراه عباس علیه السلام درآوردن آب به خيمه‌ها مشاركت داشت.[۱] از جمله كسانى بود كه در سخنرانى پرشورى مراتب وفادارى خويش را نسبت به سیدالشهدا ابراز داشت.
نافع، نام خود را روى تيرهاى زهرآگين خود مى‌نوشت و همواره با آنها تيراندازى مى‌كرد.[۲] روز عاشورا وقتى تيرهايش تمام شد، شمشير كشيد و بر سپاه كوفه تاخت، در حالى كه چنين رجز مى‌خواند: انا الهزبر الجملى دينى على دين على.
كوفيان با سنگ و تير، او را مورد ضربه‌هاى خود قرار دادند تا اين كه بازوهايش شكست. او را محاصره كرده و زنده دستگير نمودند. شمر او را گرفته نزد عمر سعد برد.
سپس به دست شمر به شهادت رسيد. از جمله رجزهاى او چنين بود: انا الغلام اليمنى الجملى دينى على دين حسين بن على ان اقتل اليوم فهذا املى فذاك رايى و الاقى عملى.[۳]
بعضى نيز او را هلال بن نافع گفته‌اند.
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
