جلد (تازیانه)
«جَلد» به معنای تازیانه زدن. «جَلدة» یکبار زدن. و تازیانه، تابیده‌ای چرمی یا ریسمانی است که برای راندن چارپایان، تنبیه خطاکاران و مانند اینها از آن استفاده می‌شود و به آن شلاق و قَمچی نیز گفته می‌شود. و به تازیانه زدن «جَلْد» گفته می‌شود بدان جهت که تازیانه به پوست بدن می‌رسد یا بدان سبب که تازیانه از پوست ساخته می‌شده است.[۱]
در صریح قرآن، تازیانه زدن حدی شرعی است در دو معصیت، یکی «زنا» که چون ثابت شود مرد و زن هر یک را صد تازیانه باید زد:
- «الزَّانِیةُ وَ الزَّانىِ فَاجْلِدُواْ کلَُّ وَاحِدٍ مِّنهُْمَا مِاْئَةَ جَلْدَة» (سوره نور/آیه۲)؛ زن و مرد زنا کار هر یک را صد تازیانه بزنید.
دوم «قَذف» یعنی تهمت زنا به مرد یا زن که حد آن هشتاد تازیانه است:
- «وَ الَّذِینَ یرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثمَُّ لَمْ یأْتُواْ بِأَرْبَعَةِ شهَُدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِینَ جَلْدَةً وَ لَا تَقْبَلُواْ لهَُمْ شهََادَةً أَبَدًا» (سوره نور/آیه۴)؛ کسانیکه زنان عفیفه را نسبت به زنا دهند و چهار گواه نیاورند آنان را هشتاد تازیانه بزنید.
در مذهب اهل بیت علیهم السلام حد نوشیدن مُسکر نیز هشتاد تازیانه است و حد «قَواد» هفتاد و پنج تازیانه و حد «لواط» که دخول نکند صد تازیانه است علی المشهور و اگر دخول کند کشتن است و چون در قرآن صریح نیامده، فقهای مذاهب دیگر اختلاف کرده اند و تفصیل آن را در کتب فقه باید طلب کرد.
پانویس
- ↑ دائرة المعارف قرآن کریم، ج ۶، ص ۸۱.
منابع
- نثر طوبی، علامه شعرانی، ج۱، ص ۱۳۳
- دائرة المعارف قرآن کریم، ج ۶، ص ۸۱.
