آل ابی سفیان
خاندان و دودمان ابوسفيان.
ابوسفيان بن حرب، بزرگ طايفه بنى اميه بود. خودش و دودمانش با بنى هاشم و دودمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و با دين اسلام دشمنى داشتند.
ابوسفيان در لشكركشي ها بر ضد اسلام شركت داشت. پسرش معاويه با امام على و امام حسن علیهاالسلام جنگيد، نوه‌اش يزيد، حسين بن على را در كربلا كشت. نسل ابوسفيان ضد توحيد بودند. از دين‌رو پيامبر فرموده بود: «الخلافة محرمة على آل ابى سفيان».[۱]
اين كه در زيارت عاشورا هم خود ابوسفيان و اين دودمان لعن شده‌اند (اللهم العن ابا سفيان،اللهم العن... و آل ابى‌سفيان) به خاطر درگيرى و مبارزه آنان با اساس اسلام است.
امام صادق علیه السلام نزاع ميان‌اهل بيت پيامبر و آل ابى سفيان را، نزاعى مكتبى و بر سر عقيده مى‌دانست، نه شخصى و مى‌فرمود: «انا و آل ابى سفيان اهل بيتين تعادينا فى الله، قلنا: صدق الله و قالوا: كذب الله».[۲]
نيز، مايه از بين رفتن حكومتشان را دست آلودن به خون حسين علیه السلام مى‌دانست: «ان آل‌ابى سفيان قتلوا الحسين بن على صلوات الله عليه فنزع الله ملكهم».[۳]
سيدالشهدا علیه السلام روز عاشورا، سپاه كوفه را كه براى كشتن او آمده بودند، پيروان اين دودمان خطاب كرد و چون شنيد به طرف خيمه‌ها حمله آورده‌اند، فرمود: «ويحكم ياشيعة آل ابى سفيان! ان لم يكن لكم دين و كنتم لاتخافون المعاد فكونوا احرارا فى دنياكم...؛ اگر دين نداريد،آزاده باشيد! آل ابو سفيان همه آنانند كه در طول تاريخ،با حق‌و عدل مبارزه كرده‌اند و براى خاموش ساختن نور خدا كوشيده‌اند،چه در ميدان بدر واحد و صفين و كربلا،چه در هر جاى دنيا و هر زمان ديگر.[۴]
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج 44، ص 326.
- ↑ همان، ج 33، ص 165، ج 52، ص 190.
- ↑ همان، ج 45، ص 301، ج 46، ص 182.
- ↑ همان، ج 46، ص 51.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
