ملاّ ابوالحسن فتونی عاملی

ملاّابوالحسن فتونی عاملی فرزند محمّد طاهر بن عبدالحمید بن موسی بن علیّ بن محمّد بن معتوق بن عبدالحمید فتونی نباطی نجفی، عالم فاضل محقّق مفسّر، از اجداد مادری صاحب جواهر است. چون مادرش خواهر امیر محمّدصالح خاتون آبادی بوده، وی را «شریف» گویند، و به مناسبت سکونتش در محلّه درب امام اصفهان به امامی معروف شده است.

وی در حدود سال ۱۰۷۰ق در اصفهان متولّد شده، و در این شهر به تحصیل پرداخته، و ازجمله از درس علاّمه ملاّمحمّدباقر مجلسی بهره برده، و سپس به نجف اشرف عزیمت کرده، و در سال ۱۱۳۸ق در آن جا وفات یافته است. جمع کثیری از علماء، همچون فرزندش ابوطالب و شیخ احمد بن اسماعیل جزایری، سیّدنصراللّه مدرّس حائری و شیخ عبداللّه بن کرم اللّه حویزی از او اجازه دریافت نموده اند.

کتب زیر از تألیفات او است: ۱. الانساب ۲. تنزیه القمیّین ۳. حدائق الالباب ۴. حقیقه مذهب الامامیّه ۵. شرح صحیفه سجّادیه ۶. شرح عهدنامه مالک اشتر ۷. الرّساله الرّضاعیه ۸. الشّریعه الشّیعه و دلائل الشّریعه، شرح بر مفاتیح فیض کاشانی ۹. شرح کفایه محقّق سبزواری ۱۰. ضیاء العالمین، در امامت ۱۱. طریق الرّوایه عن ابن ابی الدّنیا ۱۲. فوائد غرویّه ۱۳. فوائد المکّیه ۱۴. کشکول ۱۵. مرآه الانوار یا مشکاه الانوار در تفسیر، که در تهران به عنوان مقدّمه تفسیر برهان تألیف شیخ عبداللّطیف کازرونی در سال ۱۲۹۵ طبع شده، حال آن که از میرزا ابوالحسن فتونی است ۱۶. معراج الکمال ۱۷. نصائح الملوک و غیره.

منابع

• مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش، ج1، ص255