الوافى (کتاب)
این مقاله حاصل همکاری و مشارکت جمعی از اعضای دانشنامه اسلامی در نسخه پیشین دانشنامه است. به هنگامی که اطلاعات دانشنامه از نرم افزار پیشین به نرم افزارکنونی منتقل شد آخرین ویرایش آنجا به عنوان اولین نسخه در نرم افزار جدید ثبت شد.
چنانچه علاقه مندید نام کاربری که تدوین کننده این مقاله در نسخه پیشین بوده یا بیشترین مشارکت را در تهیه آن داشته است را بدانید به صفحه مشارکت کنندگان در نسخه پیشین مراجعه کنید |
الوافی
کتاب الوافی:
کتاب وافی مهمترین اثر حدیثی فیض و از جوامع احادیث امامیه است. در واقع می توان گفت که وافی یکی از بزرگترین، مهمترین و جامع ترین آثار حدیثی شیعه از دوره صفویان است که در آن اخبار و احادیث مربوط به: اصول، فروع، سنن و احکام اسلامی منقول در کتب اربعه متقدم امامیه یعنی: کافی، کتاب من لایحضره الفقیه، تهذیب و استبصار گرد آمده است.
او پس از گردآوری همه احادیث کتاب های چهارگانه پیشین، احادیث مکرر را حذف نموده، آن گاه آیه هایی از قرآن کریم در مورد هر یک از اصول و فروع دین آورده است و هر جا که آیه یا حدیثی نیاز به توضیح و تاویل داشته، به شرح آن پرداخته و دشواری های متنی و لغوی آن را نیز حل کرده است. اهمیت این کتاب از آن جا آشکار می شود که علاوه بر ویژگی های یاد شده، خواننده را از مراجعه دوباره یا هر باره به کتاب های چهارگانه پیشین بی نیاز می سازد.
مرحوم فیض برای کوتاه کردن کتاب گسترده وافی، کتابی در دو جزء به نام شافی در سال 1082 ق تالیف و به پایان رسانید و آن گاه کتابی به نام نوادر الاخبار در تکلمه کتاب شافی پدید آورد.[۱]
مولف الوافی:
محمد که مشهور به ملا محسن می باشد و ملقب به فيض است که در چهاردهم ماه صفر سال 1007 ق. در يكي از معروفترين خاندان علم، عرفان و ادب، كه سابقه درخشان آنان به حدود چهار قرن ميرسد در كاشان به دنيا آمد.
پدرش رضي الدين شاه مرتضي (950 - 1009 ق) فقيه، متكلم، مفسر و اديب در كاشان حوزه تدريس داشته و از شاگردان ملا فتح الله كاشاني (متوفي 988 ق) و ضيأالدين محمد رازي (متوفي 1091 ق) بوده است.
مادر او زهرا خاتون (متوفي 1071 ق) بانويي عالم و شاعر، دختر ضياءالدين العرفا رازي (از عالمان بزرگ شهر ري) بوده است. جد فيض تاج الدين شاه محمود فرزند ملا علي كاشاني، عالم و عارفي شاعر از ناموران زمان خويش در كاشان بوده و در آن جا مدفون است.[۲]
علت نامگذاری کتاب الوافی:
مولف خود بيان مي كند كه اين كتاب را الوافي ناميدم چون مشتمل بر تمامي مطالب مهم مي باشد و از مطالب مبهم پرده برمي دارد. سمّیته بالوافی لوفائه بالمهمّات و کشف المبهمات.[۳]
انگیزه تالیف الوافی:
مرحوم فیض در مقدمه کتاب وافی انگیزه خود از تألیف این کتاب را مشاهده کاستی های موجود در کتب اربعه بیان کرده است. این کاستی ها عبارتاند از:
- 1- کامل نبودن هر یک از کتب اربعه به تنها.
- 2- مشکل بودن مراجعه به آن ها به علت اختلاف عناوین ابواب هر یک از کتاب ها.
- 3- پراکندگی روایات هم مضمون.
- 4- وجود روایات تکراری در کتب اربعه.
بخش های کتاب الوافی:
وافی به حسب تبویب مؤلف شامل سه مقدمه و چهارده کتاب و یک خاتمه است. مقدمه نخست در طریق شناسائی علوم دینی است و مقدمه دوم در شناسائی اسناد حدیث ها است. و مقدمه سوم در اصطلاحاتی است که در این کتاب بکار برده.
اجزاء چهارده گانه کتاب به ترتیب عبارت است از:
- 2- کتاب حجت.
- 3- کتاب ایمان و کفر.
- 4- کتاب طهارت و زینت.
- 8- کتاب حج و عمره و زیارات.
- 9- کتاب حسبه و احکام و شهادات (و حدود دیات و قصاص و جهاد).
- 10- کتاب معایش و مکاسب و معاملات (و اجاره و دین و ضمان و رهن و امانات).
- 11- کتاب مطاعم و مشارب و تجملات.
- 13- کتاب جنایز و فرایض و وصیات.
- 14- کتاب روضة که شامل احادیث متفرقه است.
خاتمه وافی در اسناد حدیث های تهذیب و استبصار و من لایحضره الفقیه است كه ملا محسن برای سهولت مراجعه، اسامی را به ترتیب الفبا تنظیم نموده است و برای رعایت اختصار، اسامی برخی از راویان به صورت مختصر آمده است.[۴]
پانویس
- ↑ پیام حوزه: تابستان و پاییز 1375، شماره 10 و 11.
- ↑ محارن الحكمه في...، محمد علم الهدي، ج 1، صفحه 9 - 12.
- ↑ الوافي (محمد محسن بن شاه مرتضی، کاشانی، مشهور به فیض کاشانی)، جلد اول، صفحه 7.
- ↑ الوافي (محمد محسن بن شاه مرتضی، کاشانی، مشهور به فیض کاشانی)، جلد اول، صفحه 6 و 7.
پيوندها