فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله از خدیجه

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

رسول خدا صلى الله علیه و آله به جز ابراهیم که از «ماریه قبطیه» کنیز مصرى آن حضرت متولد شد -همان کنیزى که مقوقس (حاکم مصر) براى آن حضرت فرستاد، فرزندان دیگر آن بزرگوار همگى از بانوى بزرگوارش خدیجه سلام الله علیها بود که خداى تعالى به آن حضرت عنایت فرمود.

که البته در عدد آنها و بلکه در نام آنها نیز اختلاف است، و مشهور آن است که آنها شش تن بودند، یعنى دو پسر و چهار دختر، و دانشمند فقید مرحوم دکتر آیتى در تاریخ پیامبر اسلام نام آنها و ترتیب ولادت و وفات آنها را بدین گونه ذکر کرده که ذیلا مى خوانید:

1. قاسم که نخستین فرزند رسول خدا است، و پیش از بعثت در مکه تولد یافت، و رسول خدا به نام وى «ابوالقاسم» کنیه گرفت، و نیز نخستین فرزندى است که از رسول خدا در مکه وفات یافت و در آن موقع دو ساله بود.
2. زینب دختر بزرگ رسول خدا که بعد از قاسم در سى سالگى رسول خدا تولد یافت، و پیش از اسلام به ازدواج پسرخاله خود «ابوالعاص بن ربیع» درآمد و پس از جنگ بدر به مدینه هجرت کرد و در سال هشتم هجرت در مدینه وفات یافت.
3. رقیه که پیش از اسلام و بعد از زینب، در مکه تولد یافت و پیش از اسلام به عقد «عتبة بن ابى لهب» درآمد و پس از نزول سوره «تبت یدا ابى لهب» و پیش از عروسى به دستور ابولهب و همسرش «ام جمیل» از وى جدا گشت و سپس به عقد «عثمان بن عفان» درآمد و در هجرت اول مسلمین به حبشه با وى هجرت کرد و آن گاه به مکه بازگشت و به مدینه هجرت کرد و در سال دوم هجرت سه روز بعد از بدر، همان روزى که مژده فتح بدر به مدینه رسید، وفات یافت.
4. ام کلثوم که نیز در مکه تولد یافت و پیش از اسلام به عقد «عتیبة بن ابى لهب» درآمد و مانند خواهرش پیش از عروسى از «عتیبه» جدا شد و در سال سوم هجرت به ازدواج «عثمان بن عفان» درآمد، و در سال نهم هجرت وفات کرد.
5. حضرت فاطمه علیهاالسلام که ظاهرا در حدود پنج سال پیش از بعثت رسول خدا در مکه تولد یافت. و در مدینه به ازدواج امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام درآمد، و پس از وفات رسول خدا به فاصله اى در حدود چهل روز تا هشت ماه وفات یافت و نسل رسول خدا تنها از وى باقى ماند و یازده امام معصوم از دامن مطهر وى پدید آمدند.
6. عبدالله که پس از بعثت رسول خدا در مکه متولد شد و «طیب» و «طاهر» لقب یافت و در همان مکه وفات کرد و پس از وفات او «عاص بن وائل سهمى» رسول خدا را "ابتر" خواند و سوره کوثر در پاسخ وى نازل گردید.

و البته همان گونه که گفته شد آن چه ایشان انتخاب کرده و نوشته اند بر طبق قول مشهور است، ولى اقوال دیگرى هم در این باره هست که در سیره ابن هشام و کتاب المنتقى فی مولد المصطفى و کتاب هاى دیگر نقل شده است.

منابع

• رسولى محلاتى، درس هایى از تاریخ تحلیلى اسلام، جلد ۲، صفحه ۵۲.