سوره شمس/متن و ترجمه

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۳۹ توسط Aghajani (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو


Quran1.jpg
درباره سوره شمس (91)
آیات سوره شمس
فهرست قرآن
پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)



سورة الشمس
(ترجمه حسین انصاریان)

برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.

1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

سوگند به خورشید و گسترش روشنی اش (۱)

2

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿٢﴾

و به ماه هنگامی که از پی آن برآید (۲)

3

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿٣﴾

و به روزچون خورشید را به خوبی آشکار کند (۳)

4

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿٤﴾

و به شب هنگامی که خورشید را فرو پوشد (۴)

5

وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿٥﴾

و به آسمان و آنکه آن را بنا کرد (۵)

6

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿٦﴾

و به زمین و آنکه آن را گستراند (۶)

7

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿٧﴾

و به نفس و آنکه آن را درست و نیکو نمود، (۷)

8

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿٨﴾

پس بزه کاری و پرهیزکاری اش را به او الهام کرد. (۸)

9

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا ﴿٩﴾

بی تردید کسی که نفس را [از آلودگی پاک کرد و] رشد داد، رستگار شد. (۹)

10

وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا ﴿١٠﴾

و کسی که آن را [به آلودگی ها و امور بازدارنده از رشد] بیالود [از رحمت حق] نومید شد. (۱۰)

11

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿١١﴾

قوم ثمود به سبب سرکشی و طغیانش [پیامبرشان را] تکذیب کرد، (۱۱)

12

إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿١٢﴾

زمانی که بدبخت ترینشان به پا خاست. (۱۲)

13

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا ﴿١٣﴾

پس فرستاده خدا به آنان گفت: ناقه خدا و آبشخورش را [واگذارید] (۱۳)

14

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿١٤﴾

ولی به تکذیب او برخاستند و ناقه را پی کردند، و در نتیجه پروردگارشان به خاطر گناهشان عذاب سختی بر آنان فرو ریخت و همه قوم را با خاک یکسان و برابر ساخت؛ (۱۴)

15

وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿١٥﴾

و خدا از سرانجام آن کار [که نابودی ستمکاران است] پروایی ندارد. (۱۵)