ابراهیم اردوبادی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ابراهیم اردوبادی شاعر پارسی گوی سدهٔ یازدهم قمری، سدهٔ هفدهم میلادی و از سادات آذربایجان و داماد ریاضی دان معروف آن دوران، محمدباقر یزدی بود. دیوان مستقلی از اردوبادی در دست نیست. اما در تذکره‌ها چند رباعی به نام وی با مضامین عرفانی وجود دارد.
زندگی
ابراهیم اردوبادی در میانهٔ عمر حدود ۱۰۴۰ قمری، ۱۶۳۰ میلادی به هندوستان رفت و به دربار شاه جهان راه یافت و عهده دار تربیت و تدریس فرزندان جعفرخان وزیر شاه جهان گردید. وی پس از چندی به مال و ثروت فراوان رسید اما پس از مدتی دل از تعلقات دنیایی برید و به صوفیگری روی آورد. اردوبادی به ایران بازگشت و در اصفهان مسکن گزید.
منابع
- ابراهیم اردو بادی، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، مقاله ۶۳۲، بازدید در ۱۱ مهر ۱۳۹۱.
