خديجه برغانى قزوينى

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

خدیجه برغانی قزوینی، (فقیه، محدث، متکلم، متوفی سال 1321 هـ.ق) خدیجه سلطان خانم دختر شیخ محمدصالح برغانی قزوینی، بانویی فقیه، محدث، بصیر به علم کلام، حافظ قرآن و عالم به تفسیر آن، زاهد و عابد بود.

مقدمات و عربی و ادبیات را از علمای خانواده‌اش فراگرفت و فقه و اصول و تفسیر و حدیث را در محضر پدر و عموی خود شهید ثالث آموخت و عرفان را نزد دیگر عموی خود، ملا علی برغانی و فلسفه را نزد آخوند ملا آقا حکمی فراگرفت.

در مدرسه صالحیه در قسمت بانوان کرسی درس داشت. از بانوان نیکوکار و کریم بود، یتیمان و بینوایان و نیازمندان به او رجوع می‌کردند و در مسایل فقهی و علمی فتوا می‌داد. او دارای تألیفاتی از جمله: مجموعه المسایل، رسائل فی الفقه، بعض الرسائل العرفانیه است. وی با میرزا مفید بن سید میرزا حسن قزوینی ازدواج کرد و پنج فرزند پسر به دنیا آورد که مشهورترین آن‌ها سید میرزا مسعود قزوینی معروف به شیخ الاسلام است. وی حدود سال 1321 بدرود حیات گفت.

منبع

معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه خواهران, بانوان عالمه و آثار آن‌ها