عمرو بن قرظة الانصاری
عمرو بن قرظه انصارى
از شهداى كربلاست. پدر او (قرظه) از اصحاب امام على علیه السلام و از خزرجيانى بود كه به كوفه آمد و آنجا ماندگار شد و در ركاب على علیه السلام با دشمنانش جنگيد.
عمرو، از كوفه آمد و در كربلا، روز ششم محرم به سيدالشهدا علیه السلام پيوست. امام در گفتگوهايش با عمر سعد، او را براى مكالمه مى فرستاد و او جواب مى آورد، تا آن كه شمر از كوفه آمد و اين مذاكره قطع شد.[۱]
روز عاشورا جلوى امام حسين علیه السلام ايستاده بود و تيرهاى دشمن را با سينه و پيشانى خود به جان مى خريد و اين گونه از جان امام محافظت مى كرد. زخمهاى زيادى بر پيكرش نشست. به امام خطاب كرد كه: اى پسر پيامبر! آيا وفا كردم؟ حضرت فرمود: آرى! تو پيش از من به بهشت مى روى. از من به پيامبر سلام برسان و بگو كه من در پى تو مى آيم و... افتاد و شهيد شد.[۲]
نامش در زيارت ناحيه آمده است. برخى هم شهادتش را در عرصه ميدان و پس از رجز و رزم گفته اند. رجز او چنين بود: قد علمت كتيبة الانصار انى ساحمى حوزة الذمار ضرب غلام غير نكس شارى دون حسين مهجتى و دارى.[۳]
پانویس
منبع
جواد محدثی, فرهنگ عاشورا