حدیث مقبول
حدیث مقبول
حدیث مقبول:
از اقسام خبر واحد.
حدیث مقبول - از اصطلاحات علم درایه و - حدیثى است كه فقها آن را پذیرفته و به مفادش عمل كرده‌اند؛ خواه صحیح (حدیث صحیح) باشد یا حسَن (حدیث حسن) یا موثّق (حدیث موثّق) و یا ضعیف (حدیث ضعیف).
برخى، حدیث مقبول را از اقسام حدیث ضعیف برشمرده و گفته‌اند: حدیث مقبول حدیث ضعیفى است كه مشهور فقها به آن عمل كرده‌اند. بنابر تعریف نخست، حدیث مقبول از اقسام مشترك بین چهار قسم اصلى حدیث به شمار مى‌رود.
برخى، حدیث مقبول را حدیثى دانسته‌اند كه عمل به آن یا نزد همه واجب است - مانند حدیثى كه قراینى قطعى بر صحت آن وجود دارد - یا نزد مشهور - مانند حدیث صحیح - و یا نزد برخى، مانند حدیث حسن.(1)
پانویس
(1). وصول الاخیار/99؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/ 165-166.
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 275.
