زبیر بن بکار قرشی

منبع: نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام

مرگ زبير بن بكار قرشي - سال 256 هجري قمري/ 23 ذوالقعده

ابوعبدالله، زبير بن بكار بن عبدالله بن مصعب بن ثابت بن عبدالله بن زبير در حدود سال 172 قمري، در حجاز به دنيا آمد و در همان سرزمين رشد كرد و در مكه معظمه به قضاوت منصوب گرديد.

پيش از او، پدرش بكار بن عبدالله، قاضي مكه بود و پس از مرگ بكار، بنا به فرمان متوكل عباسي دهمين خليفه عباسیان زبير بن بكار، به اين مقام برگزيده شد و تا آخر عمرش، منصب قضاوت را برعهده داشت و به ميل و خواست خلفاي عباسي (يعني: متوكل، منتصر، مستعين، معتز و مهتدي) در ميان مردم داوري مي‌نمود.

وي از علماي اهل سنت و از نَسَب‌شناسان معروف عرب بود و كتاب‌هاي چندي در أنساب و تاريخ، به رشته تحرير درآورد. اسامي برخي از تأليفاتش، عبارتند از:

• 1- أنساب قريش؛

• 2- الاختلاف؛

• 3- الاوس و الخزرج؛

• 4- العقيق؛

• 5- النحل؛

زبير بن بكار، همانند جدش عبدالله بن زبير، از جهت اعتقادي، از مخالفان و دشمنان اهل بيت علیهم‌السلام بود و نسبت به مقام شامخ امیرالمومنین علیه‌السلام دشمني و كينه زيادي داشت.

وي به خاطر اختلاف با يكي از طالبيين و سوگند دادنش به محراب و قبر رسول خدا صلی الله علیه و آله، به بيماري برص (پيسي) گرفتار و پاهايش به آن مبتلا شده بود. سرانجام در 23 ذی القعده سال 256 قمري در 84 سالگي در مكه معظمه، به كام مرگ گرفتار آمد و بسراي مكافات منتقل گرديد.