مختصر النافع (کتاب)
المختصر النافع یا النافع فی مختصر الشرایع
مؤلّف:
شیخ نجم الدین ابی القاسم جعفر بن حسن بن یحیی بن حسن بن سعید هُذلی حلی یا محقق اول (676 ه.ق).
معرفی اجمالی كتاب:
این كتاب یكی از معتبرترین متون فقهی شیعه تا به امروز شناخته شده است. در همه ابواب فقه با ترتیب عبادات، عقود، ایقاعات، احكام كه بین مؤلفین امامیه معروف است، نوشته شده است. تا مدتها قبل از این كتاب از متون درسی بوده و حتی یكی از متون درسی فقه مذهب جعفری ـ علیه السّلام ـ در كنار سایر مذاهب چهارگانه در دانشگاه الازهر مصر می باشد. در این كتاب مؤلّف صورت واضح و روشنی از فقه امامیه را ارائه داده است و در واقع كتاب شرایع الاسلام خودش را در این كتاب خلاصه كرده است. و با الفاظ قابل فهم و عبارات متداول به ذكر خلاصه ای از مذهب فقهی امامیه پرداخته و فروعات و شاخه های فرعی فقه امامیه را بیان می فرمایند.
وضعیت نشر:
این كتاب در یك جلد به زبان عربی از طرف مؤسسه بعثت قم در سال 1402 (چاپ دوم و چاپ سوم آن در سال 1410) به چاپ رسیده است.[۱]
پانویس
- ↑ مقدمه و متن كتاب المختصر النافع
منابع
حافظ فرزانه، مرکز مطالعات و پژوهش هاي فرهنگي حوزه علميه.