سوره شعراء
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع:ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج18، ص: 3
نویسنده: فضل بن حسن طبرسی
تمام سوره شعراء مکی است، جز قسمت اخير آن از «وَ الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغاوُونَ» تا آخر.
تعداد آيات:
از نظر كوفيان و شاميان و متقدمين اهل مدينه 227 آيه و از نظر ديگران 236 آيه است.
فضيلت سوره:
ابى بن كعب نقل كرده است كه پیامبر خدا فرمود: هر كس سوره شعراء بخواند، اجر او ده حسنه است و هر حسنه‌اى به اندازه عدد همه كسانى است كه تصديق و تكذيب نوح و هود و شعيب و صالح و ابراهيم كردند و بعدد همه كسانى كه تكذيب حضرت عيسى و تصديق حضرت محمد صلی الله علیه و آله كردند.
همچنین ابو بصير از امام صادق علیه السلام نقل كرده است كه هر كه «طس» هاى سه‌گانه را در شب جمعه بخواند، از اولياء خدا و در جوار اوست و خدا او را در جنة العدن كه در وسط بهشت است با انبياء و رسل و اوصياء راشدين، قرار مي دهد و هرگز در دنيا پريشانى نمى‌بيند و در آخرت اجر او بهشت است تا خشنود شود و خداوند صد حور العين به تزويج او در مى‌آورد.
پیوست
