آیه 20 انسان
نسخهٔ تاریخ ۵ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۲۱ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها) (آیه ۲۰ الانسان را به آیه ۲۰ انسان منتقل کرد)
متن آیه
ترجمه
چون بنگری، هر چه بنگری نعمت فراوان است و فرمانروایی بزرگ.
نزول
عکرمة گوید: روزى عمر بن الخطاب بر پیامبر وارد شد. در حالتى که رسول خدا صلی الله علیه و آله روى حصیرى خوابیده بود. عمر به گریه افتاد، پیامبر بیدار شد و فرمود: چرا گریه میکنى؟ گفت: به یاد کسرى و سلطنت او و نیز هرمز و پادشاهى او و حبشه و پادشاه آن افتادم تو که رسول خدا صلى الله علیه و آله هستى بر روى یک حصیر میخوابى.
پیامبر فرمود: آیا خشنود نیستى که دنیا براى آنها بوده و آخرت براى ما باشد؟[۱]
پانویس
- ↑ تفسیر ابن المنذر از عامه.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 849.