صدرالدین محلاتی شیرازی
استاد صدرالدین محلاتی شیرازی (۱۳۵۹-۱۲۸۳ ش) متخلص به «صدر»، عالم دینى، فقیه، مفسر، نویسنده، استاد و شاعر معاصر می باشد. نقل است چون به طریقه ذهبیه مایل بود، اشعارش مضامین عرفانى داشت و طبع او بیشتر به غزلسرایى مایل بود.
محتویات
زندگینامه
خاندان محلاتی اصالتا از اهالی فلات ایران هستند، ولی در شوشتر ساکن شده و سپس به محلات رفته و عاقبت در شیراز اقامت نموده و از خاندان های مهم دو قرن اخیر شیراز هستند. در شجره نامه خاندان بنی نجار نام آقای صدرالدین محلاتی وجود دارد.[۱]
صدرالدین در شیراز به دنیا آمد. پدرش آیت‌اللَّه میرزا ابوالفضل محلاتى از علما و روحانیون بنام و دانشمند فارس بود.
تحصیلات
استاد پس از تحصیل مقدمات به عتبات عالیات رفت و مدتى از محضر استادن آنجا بهره گرفت و به شیراز بازگشت. وی چندى در اصفهان و قم تحصیلات علوم دینى خود را ادامه داد تا موفق به کسب درجه اجتهاد شد و سپس به شیراز بازگشت و در آنجا حوزه تدریس بنیان نهاد و حلقه‌ى تفسیر قرآنى ترتیب داد.
فعالیت های علمی، ادبی
تدریس
از بدو تأسیس دانشکده ادبیات در شیراز به دعوت دكتر لطفعلى صورتگر، به تدریس زبان عربى و ادبیات اشتغال ورزید. او علاوه بر تحقیق و نویسندگى، شعر هم مى سرود و چون به طریقه ذهبیه مایل بود اشعارش مضامین عرفانى داشت.
انجمن ادبى صدر
از ۱۳۳۴ شمسی صبحهاى جمعه انجمن ادبى صدر را در خانه خود تشکیل داد. وى از اعضاى مؤسس کانون دانش پارس نیز بود. این کانون مجالس ادبى داشت و تألیفات گوناگون اعضاى کانون را به چاپ مى‌رساند و داراى نشریه بود. آثار علمى و ادبى محلاتى در این نشریه به چاپ مى‌رسید.
آثار
چاپ شده
دارالعلم شیراز تفسیر سوره والعصر شأن نزول آیات قرآن مناسك حج اسرار حج مكتب عرفان سعدى مقدمهى تاریخ ادب عرب ولایت فارس در زمان خلفاء
چاپ نشده
مبانى عرفان قرآن، تصوف و عرفان سعدى، تاریخ مكه، تاریخ اسلام یا محمد (در دو جلد)؛ تاریخ ادب (در دو جلد)؛ شأن نزول آیات قرآن (جلد دوم)؛ اثبات وجود خدا.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۵، ص۱۵۲.
