ابو رافع
ابورافع یکی از اصحاب معروف پیامبر بود که در زمان حکومت امام علی(ع) در کوفه خزانه‌دار بیت المال بود.
زندگی نامه ابورافع
نام او را مختلف نقل کرده اند اما بیشتر مورخین نام او را «اسلم» دانسته اند. [۱] او در ابتدا برده عباس بن عبدالمطلب عموی پیامبر بود که عباس او را به پیامبر بخشید و ایشان هم او را آزاد فرمود[۲] او در همان سالهای آغاز دعوت پیامبر در مکه مسلمان شد [۳] و از آن دسته از مسلمانان بود که به حبشه مهاجرت نمودند. [۴] احتمالاً ابورافع پیش از هجرت پیامبر (ص) به مدینه از حبشه به مکه بازگشته است. زیرا او در هجرت به مدینه نیز حضور داشته است. [۵] و نقل است پس از ورود او به مدینه، پیامبر کنیز خود سَلمی را به ازدواج او درآورد و عبیدالله از او زاده شد [۶] ابورافع در مدینه در تمام جنگها شرکت داشت. [۷] و مورد احترام پیامبر (ص) بود. [۸]
همراهی با امیرالمؤمنین علی علیه السلام
ابو رافع در ۸۵ سالگی زمین و خانه‌اش را در خیبر و مدینه فروخت و همراه با امام علی(ع) به کوفه مهاجرت کرد.[۹] و می‌گفت «سپاس خدای را که به منزلتی دست یافتم که هیچ‌کس به آن نرسید؛ زیرا دو بیعت کردم: عقبه و رضوان و به سوی دو قبله نماز گزاردم و سه‌بار هجرت کردم».[۱۰] او در کوفه از سوی امام علی(ع) به خزانه‌داری بیت‌المال منصوب شد و دو فرزندش عبیدالله و علی نیز کاتب امام علی بودند. [۱۱] و در جنگهای دوران خلافت در کنار امام علی علیه السلام بود[۱۲]
پانویس
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۶۵۶
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۶۵۶؛
- ↑ بن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۶۵۶
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۴۱۸ق، ص۵.
- ↑ نک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۵۵.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۵۵
- ↑ موحد ابطحی، تهذیب المقال، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۶۷
- ↑ نک: قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۷۷
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۴۱۸ق، ص۵.
- ↑ نجاشی، رجال النجاشی، ۱۴۱۸ق، ص۵.
- ↑ عدة علماء، الأصول الستة عشر، ۱۴۲۳ق، ص۱۷۱
- ↑ موحد ابطحی، تهذیب المقال، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۶۷.
منابع
- دائره المعارف بزرگ اسلامی
- ماخذشناسی رجال شیعه، رسول طلائیان
